PL EN
Wydawnictwo
AWSGE
Akademia Nauk Stosowanych
WSGE
im. Alcide De Gasperi
ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (219-232)
Zniesławienie za pomocą Internetu
 
Więcej
Ukryj
1
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej w Józefowie
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
W XXI wieku społeczeństwo czerpie coraz więcej informacji z Internetu. Komunikowanie się za jego pomocą powoduje, że zwiększa się niebezpieczeństwo nadużycia słów lub rozpowszechniania nieprawdziwych informacji. Zamieszczane w sieci takie treści mogą docierać do szerokich kręgów odbiorców, szczególnie gdy pojawiają się na na przykład. różnego rodzaju forach. W określonej sytuacji trudno jest ustalić autora nieprawdziwych wypowiedzi, gdyż osoby korzystające z tego typu środków masowego komunikowania, rzadko podają swoje prawdziwe dane. Szczególna rola mass mediów w państwie demokratycznym, w tym w sferze kształtowania opinii publicznej, spowodowała wprowadzenie do aktualnie obowiązującego kodeksu karnego przestępstwa zniesławienia za pomocą środków masowego komunikowania, w tym Internetu. W dzisiejszym świecie Internet staje się bowiem nie tylko pomocą, ale także zagrożeniem dla wielu osób z niego korzystających. W artykule opisano zniesławienie za pomocą Internetu, nie zapominając o typie podstawowym tego przestępstwa. Ukazano statystyki dotyczące tego zjawiska oraz kary i środki karne, jakie można orzec w przypadku pomówienia.
 
REFERENCJE (16)
1.
CzarnyDrożdżejko, E. (2005). Dziennikarskie dochodzenie prawdy a przestępstwo zniesławienia w środkach masowego komunikowania. Kraków.
 
2.
Filar, M. (2006). Odpowiedzialność karna za nieuzasadnione zarzuty wobec lekarza lub zakładu opieki zdrowotnej. PiM, nr 23.
 
3.
Fołta, T., Mucha, A. (2006). Zniesławienie i znieważenie w Internecie. Prok. i Pr., nr 11.
 
4.
Hypś, S. [w:] red. Grześkowiak, A., Wiak, K. (2015). Kodeks karny. Komentarz. Warszawa: CH Beck.
 
5.
Kowalski, S. (2014). Zniesławienie w Internecie. Sł. Pracow., nr 3.
 
6.
Kulesza, J. (2011). Glosa do postanowienia SN z 29 czerwca 2010 r.. I KZP 7/10. Prok. i Pr., nr 6.
 
7.
Mozgawa, M. (2014). Kodeks karny. Komentarz. Warszawa: Wyd. LEX.
 
8.
Muszyńska, A. [w:] red. Giezek, J. (2014). Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz. Warszawa: Wolters Kluwer.
 
9.
PiórkowskaFlieger, J. [w:] red. Bojarski, T. (2013). Kodeks karny. Komentarz. Warszawa: Lexis Nexis.
 
10.
Raglewski, J. [w:] red. Zoll, A. (2006). Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz. Kraków: Zakamycze.
 
11.
Raglewski, J. (2008). Glosa do postanowienia SN z 7 maja 2008 r..III KK 234/07. LEX/el 2008.
 
12.
Sowa, M. (2001). Ogólna charakterystyka przestępczości internetowej. Palestra, nr 5-6.
 
13.
Sroka, T. (2014). Kodeks karny. Wybór orzecznictwa. Warszawa: Wolters Kluwer.
 
14.
Surkont, M. (1980). Cześć i godność osobista jako przedmiot ochrony. NP., nr 4.
 
15.
Szkotnicki, W (1995), Przestępstwo zniesławienia i próby nowej jego prawnej regulacji. PS, nr 5.
 
16.
Wojciechowski, J. [w:] red. Wąsek, A. (2010). Kodeks karny. Warszawa: CH Beck.
 
Journals System - logo
Scroll to top