ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (121-142)
Zarządzanie w oświacie
– studium przypadku
Więcej
Ukryj
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Model zarządzania oświatą to sposób, w jaki samorząd korzysta z kluczowych
zasobów (dyrektor, nauczyciele), aby dostarczać interesariuszom oczekiwanej
wartości w edukacji (priorytety edukacyjne) przy zapewnieniu zabezpieczenia jej
realizacji zgodnie z wymaganiami dyscypliny finansów publicznych i ekonomicznych zasad efektywności (Sysko-Romańczuk, 2012). W artykule przedstawiony
jest system zarządzania oświatą w Radomiu w okresie od 2014 do 2016 roku.
Zwrócono uwagę na szczególną rolę placówek oświatowych, które jako organizacja nie tworzą konkretnego produktu, a przede wszystkim kapitał intelektualny
podlegający największej ochronie, gdyż kształcą masowo dzieci. Jednocześnie
pracownicy wszystkich szczebli edukacji sami są tak rozumianym kapitałem. Etyka i odpowiedzialność w odniesieniu do uczniów są podstawowym składnikiem
wartości w oświacie, przynajmniej deklarowanych. Istotne jest zatem zbadanie
w praktyce funkcjonowania systemu zarządzania w wybranej gminie. Wyniki
przeprowadzonych badań terenowych wskazują na zróżnicowane podejście do
systemu kierowania oświatą w Radomiu przez jednostkę samorządu terytorialnego. Dostęp do informacji dotyczących zarządzania jest wybiórczy. Rola dyrektora
szkoły jako samodzielnego menedżera jest niejednoznaczna. Główne narzędzia
zarządzania – finanse – są w znacznej mierze zależne od jednostki samorządu
terytorialnego, zarządzanie zasobami ludzkimi jest mocno ograniczone przez
prawo oświatowe, nieformalne i oficjalne wytyczne do zatrudniania pracowników przekazywane kadrze kierowniczej na różnego typu szkoleniach, konkursy na dyrektora są przeprowadzane przez organ prowadzący szkołę ściśle według zapisów zawartych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia
27 października 2009 roku w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać
osoba zajmująca stanowisko dyrektora oraz inne stanowisko kierownicze w poszczególnych typach publicznych szkół i rodzajach publicznych placówek (Dz.U.
nr 184, poz. 1436 z późn. zm.), przydział zadań i obowiązków pracowniczych
mocno kontrolowany przez związki zawodowe, organ nadzorujący i określony
przez prawo oświatowe.
REFERENCJE (11)
1.
Herbst M.(2012). Finansowanie oświaty. Biblioteczka Oświaty Samorządowej. Wydawnictwo ICM, s. 14.
2.
Odrzyłowska A. (2015). Umiejętności społeczne narzędziem dowódcy. Rozważania teoretyczne. W: „Journal of Modern Science” 1/24/2015, Wydawnictwo WSGE, s. 30.
3.
Popławski M. (2011). Kontrola zarządcza w oświacie. W: M. Herbst,Zarządzanie oświatą. Wydawnictwo ICM.
4.
Sysko-Romańczuk S., Zaborek P., Niedźwiecka A. (2012). Modele zarządzania oświatą w polskich samorządach. W: M. Herbst, „Zarządzanie Oświatą”, Wydawnictwo ICM, s. 24.
5.
Szejniuk A. (2015). Kapitał ludzki jako wyznacznik sukcesu organizacji. W: „Journal of Modern Science”, 3/26/2015, Wydawnictwo WSGE, s. 48.
6.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., t.j., Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483.
7.
Ustawa z dn. 7 września 1991 r. o systemie oświaty, Dz.U. z 2015 r. poz. 2156, z 2016 r. poz. 35, 64, 195.
8.
Rozporządzenie MEN z dn. 27 października 2009 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać osoba zajmująca stanowisko dyrektora oraz inne stanowisko kierownicze w poszczególnych typach publicznych szkół i rodzajach publicznych placówek (Dz.U. nr 184, poz. 1436 z późn. zm.).
9.
Protokół nr 11/2015 Komisji Edukacji Rady Miejskiej w Radomiu, bip.radom.pl/download/69/52952/PROTOKOLnr11edukacja.pd.
11.
Strategia Marki Radom, 2009, bip.radom.pl/download/69/10435/Radom.pdf. (dostęp: 4.05.2016).