Autor zwraca uwagę, że należy przyjrzeć się uważniej cechom obecnej epoki, która jest światem ograniczającym pogłębioną refleksję. Wskazuje na wyzwania, które są związane ze zmianą paradygmatów. Zauważa, że powstają fundamentalne pyta- nia dotyczące istoty samego człowieczeństwa, regresu człowieczeństwa i tego, co je określa. Podkreśla, że człowiek coraz bardziej bytuje w lęku, że jego wytwory (nie wszystkie), posiadające w sobie szczególny walor pomysłowości i przedsiębiorczości, mogą obrócić się przeciwko niemu. Rozwój cywilizacji wymusza podjęcie działań w celu ochrony potrzeb i praw człowieka, dlatego też postęp cywilizacyjny winien iść w parze z postępem etyczno-moralnym i duchowym człowieka oraz powrotem do zdroworozsądkowego sposobu myślenia, a także ponoszenia odpowiedzialności za los człowieka i świata, w którym żyjemy.