PL EN
Wydawnictwo
AWSGE
Akademia Nauk Stosowanych
WSGE
im. Alcide De Gasperi
BOOK CHAPTER (123-140)
Usurping the right to create symbolic order. Separatist tendency in the social system and personality
 
More details
Hide details
1
Wydział Nauk Społecznych, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
 
 
KEYWORDS
ABSTRACT
The article puts forth a thesis that usurping the right to create objectively existing symbolic order relies on brining the past and the future into a closed social system with an imperatively imposed effectively measurable set of empirical attributes occurring in the experiment, corresponds to the tendency of not caring about human experiences and limitations imposed by the conscience and, conversely, taking into account only the capacity for behaviors caused by natural intellectual abilities of man. Formally speaking S. Milgram’s experiments into blind obedience to authority, P. Zimbardo‘s Stanford Prison Experiment as well as R. Jones’ experiment into the simulated Nazi experience have shown the destructive results of being subjected to an arbitrary system of commands in which neither the expression of an experience nor the principal duty driven by the good of others have any meaning. Within an authoritarian system subjugation of people is foremost regardless of who they are; in a totalitarian system submission to authority is complete, the symbolic man becomes unnecessary, the experience occurring within social history is negated and, in consequence, it ceases to be the basis of material ethics. The usurpation of the right to objectivity outside of the symbolic tradition occurs in antisocial personality. The egotistical style of behavior in sociopathy consists of the selfish adaptation to the environment to take advantage of others – to laze, parasitize and waste. The spreading of the separatist tendency in development and upbringing influences the adaptation of traits of egotism and selfishness by people who have different personality structures.
 
REFERENCES (31)
1.
Arendt, H. (2004a). Eichmann w Jerozolimie. Rzecz o banalności zła, Kraków: Znak.
 
2.
Arendt, H. (2004b). Odpowiedzialność i władza sądzenia, Warszawa: Prószyński i S-ka.
 
3.
Asch, J.E. (2001). Wpływ nacisku grupy na zmianę i zniekształcenie postaw. W: J. Siuta (red.), Konteksty ludzkich zachowań, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 17–30.
 
4.
Bandura, A. (1999). Moral disengagement in the perpetration of inhumanities, „Personality and Social Psychology Review” nr 3, s. 193–209.
 
5.
Bernier, A., Carlson, S.M. i Whipple, N. (2010). From external regulation to selfregulation: Early parenting precursors of young children’s executive functioning, „Child Development” nr 81(1), s. 326–339.
 
6.
Cassirer, E. (2011). Logika nauk o kulturze. Pięć studiów, Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.
 
7.
Cialdini, R.B. (2002). Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
 
8.
Cleckley, H.M. (1976). The mask of sanity: An attempt to clarify some issues about the so-called psychopathic personality, St. Louis: Mosby co.
 
9.
Doliński, D. i Grzyb, T. (2017). Posłuszni do bólu. O uległości wobec autorytetu w 50 lat po eksperymencie Milgrama, Sopot: Smak Słowa.
 
10.
Eco, U. (2017). Pape Satàn aleppe. Kroniki płynnego społeczeństwa, Poznań: Rebis.
 
11.
Eysenck, H.J. (1970). Crime and personality, London: Routledge & Kegan Paul.
 
12.
Freud, S. (1998). Kultura jako źródło cierpień. W: idem, Pisma społeczne, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
 
13.
Grzegorczyk, A. (1969). Zarys logiki matematycznej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
 
14.
Hare, R.D. (2006). Psychopaci są wśród nas, Kraków: Znak.
 
15.
Jones, R. (1978). The Third Wave. W: A. Pines, C. Maslach (red.), Experiencing Social Psychology, New York: Knopf, s. 144–152.
 
16.
Kahneman, D. i Snell, J. (1992). Predicting a changing taste: Do people know what they will like?, „Journal of Behavioral Decision Making” nr 5(3), s. 187–200.
 
17.
Kenrick, D.T., Neuberg, S.L. i Cialdini, R.B. (2006). Psychologia społeczna. Rozwiązane tajemnice, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Lacan, J. (1966). Écrits, Paris: Seuil.
 
18.
Lacan, J. (1975). Le Séminaire, Livre XX: Encore, 1972–73, Paris: Seuil.
 
19.
Lacan, J. (2008). The ethics of psychoanalysis 1959–1960. The seminar of Jacques Lacan, book VII, London and New York: Routledge Classics.
 
20.
Lacan, J. (2015). O kwestii przedwstępnej do wszelkiego możliwego traktowania psychozy, „Psychoanaliza. Czasopismo NLS” nr 6, s. 8–63.
 
21.
Mikurda, K. (2015). Nie-całość. Żiżek, Dolar, Zupančič, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
22.
Milgram, S. (2017). Posłuszeństwo wobec autorytetu, Sopot: Smak Słowa.
 
23.
Plessner, H. (1988). Pytanie o conditio humana. Wybór pism, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
24.
Raszkiewicz, H. (2008). Semiotyczna próżnia – myślenie po totalitaryzmie. W: A. Jabłoński, M. Zemło (red.), Między unifikacją a dezintegracją, Lublin: Wydawnictwo KUL, s. 175–227.
 
25.
Raszkiewicz, H. (2015). Symboliczne wyrażenie i znakowa mediacja ustosunkowania do obiektu. Psychologia przeżycia i działania z perspektywy symbolu i znaku, Warszawa: Wydawnictwo SGGW.
 
26.
Shermer, M. (2012). Lęk kontra skrupuły, „Świat Nauki”, grudzień, s. 74–75.
 
27.
Shermer, M. (2013). Alpiniści zła, „Świat Nauki”, styczeń, s. 74.
 
28.
Staub, E. (2014). Obeying, joining, following, resisting, and others processes in the Milgram studies, and in the holocaust and other genocides: Situations, personality and bystanders, „Journal of Social Issues”, nr 70, s. 501–514.
 
29.
Stout, M. (2017). Socjopaci są wśród nas, Kraków: Znak.
 
30.
Zimbardo, P. (2008). Efekt Lucyfera. Dlaczego dobrzy ludzie czynią zło?, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
31.
Żiżek, S. (2001). Wzniosły obiekt ideologii, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
 
Journals System - logo
Scroll to top