ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (411-432)
Środowisko społeczne jako podłoże zachowań
przestępczych
Więcej
Ukryj
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Tworzenie się zachowań przestępczych to reakcja na bardzo wiele
czynników w otaczającej rzeczywistości, jednak nie sposób kompleksowo
i jednoznacznie wyjaśnić istoty ich fenomenu. Przyczyn powstania oraz
aktywnego rozwoju doszukiwać się można z jednej strony w realizacji
uprawnień wolnościowych gwarantowanych przez systemy demokratyczne, skutecznie wykorzystywanych przez grupy o różnorodnym charakterze. Z drugiej strony zjawisko to jest odpowiedzią na słabość dotychczas obowiązujących norm moralnych, społecznych oraz kryzys wartości
współczesnego świata. Powodem może być w tym wypadku brak spełnienia oczekiwań indywidualnych i grupowych przez dotychczas istniejące
struktury społeczne, w szczególności rodziny, tradycyjne wyznania religijne i instytucje edukacyjno-wychowawcze.
Na przyczyny powstawania i rozwoju grup można patrzeć z punktu
widzenia ustroju państwa, przeobrażeń społecznych oraz indywidualnych
potrzeb i aspiracji człowieka.
Nawiązując jednak do samych skutków ucieczki młodych ludzi w subkultury, przedstawia się wiele negatywów, z jakimi spotykamy się na co
dzień. Występuje tu tzw. drugie życie, które zazwyczaj nacechowane jest
agresją i związaną z nią przemocą. Dla rzetelnej weryfikacji problemu,
istoty działania subkultur warto także zwrócić uwagę na współczesne badania nad tym problemem.
Na etiologię tworzenia się subkultur można również patrzeć z punktu widzenia osoby czy też osób tworzących grupę posiadającą znamiona
subkultury. Wówczas przyczyną jej powstawania jest także osobowość ich
twórców, cel, jaki stawiają sobie oni w związku z utworzeniem grupy oraz
korzyści, jakie osiągną poszczególne osoby z faktu istnieniai ich działalności.
REFERENCJE (22)
1.
Dębska A., Kanarski L., Rudnicki B. (1994), Patologia żołnierska, Warszawa, Wyd. Bellona.
2.
Dubaj B. (1996), Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa, Wyd. Wilga.
3.
Jędrzejko M. (2002), Koty, wicki i rezerwa. Zwyczaje, obrzędy, i język „fali”, Warszawa, Wyd. Dwnino NOM”Kojan”.
4.
Jędrzejewski M. (1999), Młodzież a subkultury. Problematyka edukacyjna, Warszawa, Wyd. Żak.
5.
Kalinowski M. (1998), Subkultury młodzieżowe, Warszawa, Wyd. WSiP.
6.
Kanarski L., Rudnicki B. (1994), Podkultura żołnierska, Warszawa, Wyd. MON.
7.
Kłoskowska A. (1981), Socjologia kultury, Warszawa, Wyd. PWN.
8.
Kozak S. (2007), Patologie wśród dzieci i młodzieży, Warszawa, Wyd. Difin.
9.
Łuniewska M., Przeciwdziałanie zjawisku fali w wojsku, [w:] Vademecum dydaktyczno-wychowawcze nr 6, red. ppłk dr Mirosław Kaliński, Warszawa 2001.
10.
Myers D. G. (1999), Psychologia społeczna, Poznań, Wyd PWN.
11.
Nazarowski K., Agresja i przemoc wśród żołnierzy, [w:] „Przegląd Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej” 1999, nr 11.
12.
Occhiogrosso P. (1999), Sekty, religie, wyznania, Warszawa, Wyd. Literackie MUZA.
13.
Okoń W. (1981), Słownik pedagogiczny, Warszawa, Wyd. Żak.
14.
Ostrowska K., Tatarowicz J. (1998), Agresja i przemoc, Warszawa, Wyd. CMPPP MEN.
15.
Pęczak M. (1992), Mały słownik subkultur młodzieżowych, Warszawa, Wyd. Semper.
16.
Ułasiuk F. (1993), Nieformalne ruchy młodzieżowe, Warszawa, Wyd. Semper.
17.
Urban B., Stanik J. M. (2008), Resocjalizacja, tom 1, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
18.
Urban B., Stanik J. M. (2008), Resocjalizacja, tom 2,Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
19.
Walancik M. (2009), Aktualne przejawy patologii i dewiacji społecznej. Wybrane konteksty, Toruń, Wydawnictwo Edukacyjne Akapit.
20.
Wertenstein-Żuławski J. (1993), Między nadzieją a rozpaczą, Warszawa, Wyd. PWN.
21.
Winiarski M., Niepowodzenia szkolne, [w:] Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej, pod red. D. Latak, T. Pilch, Wydawnictwo Naukowe Żak, Warszawa 1999.
22.
Zbytek D. S. (2008), Religia i racjonalizm, „Dziś – przegląd społeczny” nr 8.