Artykuł poświęcony jest problematyce wychowawczej funkcji kary. Autor analizuje genezę
powstania jednej z koncepcji uzasadniającej prawo karania państwa: teorii poprawy.
W artykule przedstawione zostały również zastrzeżenia pod adresem teorii poprawy,
w szczególności zwrócono uwagę na fakt, że realizacja celu kary w postaci resocjalizacji
skazanych w wielu sytuacjach jest niemożliwa do spełnienia z uwagi na szereg bardzo
różnych czynników tkwiących nie tylko w osobowości sprawcy. W artykule starano się
również udzielić odpowiedzi na pytanie, dlaczego kara kryminalna nie spełnia pokładanych
w niej nadziei w zakresie resocjalizacji przestępców.
REFERENCJE(30)
1.
Allport G.W., Personality. A psychological interpretation, New York 1937.
Dunbar I., Langdon A., Justification and purposes of imprisonment, w: Y. Jewkes, G. Letherby, Criminology: A Reader, SAGE Publications, London–Thousand oaks– New Delhi 2002.
Kuryłowicz M., Lucjusz Anneusz Seneka o karze śmierci, w: M. Kuryłowicz, H. Kowalski (red.), Kara śmierci w starożytnym Rzymie, Wyd. UMCS, Lublin 1996.
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.