Artykuł ma na celu analizę zjawiska urynkowienia edukacji w Polsce poprzez wskazanie symptomów tego procesu w dyskursie publicznym. Autor rozpatruje problem na dwu poziomach. Pierwszy z nich to oficjalne dokumenty, raporty i analizy dotyczące proponowanych strategii dla polskiej edukacji. Drugi poziom koncentruje się na dyskursie projektów Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, szczególnie dotyczących reformy egzaminów. Analiza dokonana przez autora pokazuje, że ekonomiczny język pojawia się często i bezpośrednio na obu poziomach dyskursu o edukacji. Opisywany proces umieszcza autor w kontekście szerszego zjawiska, które można określić jako hegemonia dyskursu neoliberalnego. Zostało ono zidentyfikowane między innymi przez Jürgena Habermasa jako kolonizacja świata przeżywanego przez system.