Psychoterapia poznawczo – behawioralna a przestępczość nieletnich: praca poglądowa

PL EN

SZUKAJ

Książki

Kontakt

O wydawnictwie Polityka wydawnicza Etyka wydawnicza

Autorzy Instrukcja wydawnicza Zasady etyczne Umowa licencyjna Oświadczenie o prawach autorskich

Recenzenci Zasady etyczne Procedura i zasady recenzowania Formularz recenzji

Książki

Czasopisma Journal of Modern Science Intercultural Communication

Kontakt

Przestępczość nieletnich - teoria i praktyka

Pobierz cytowanie

ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (595-616)

Psychoterapia poznawczo – behawioralna a przestępczość nieletnich: praca poglądowa

Eleonora Listowska ¹

Ukryj

1	Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie

Referencje (30)

SŁOWA KLUCZOWE

psychoterapia poznawczo - behawioralna

przestępczość

zapobieganie przestępczości

STRESZCZENIE

Udowodniono w badaniach dodatni wpływ psychoterapii poznawczo–behawioralnej na redukcję recydywizmu u nieletnich przestępców. Celem pracy jest przedstawienie poznawczo-behawioralnych oddziaływań terapeutycznych, które wpływają na redukcję przestępczości wśród nieletnich. Statystyki pokazują, że większość z młodocianych przestępców ma różnego typu zaburzenia, takie jak: zaburzenia z deficytem uwagi i nadaktywnością, postać z przewagą nadruchliwości i impulsywności, zaburzenie opozycyjno-buntownicze i zaburzenia zachowania. W celu zmiany zachowania młodocianych przestępców konieczne jest stosowanie psychoterapii. Psychoterapia wpływa nie tylko na zmianę zachowania, ale również na zmianę poznawczą i emocjonalną. Nieletni przestępcy mają również deficyty umiejętności społecznych, rozumiane jako: nieumiejętność adaptacyjnego, zgodnego z normami społecznymi, radzenia sobie w wielu sytuacjach społecznych. Ta praca pokazuje, w jaki sposób praktycznie pomóc nieletnim osadzonym w wyrównaniu deficytów poznawczych, emocjonalnych, behawioralnych w celu zapobiegania zachowaniom przestępczym w przyszłości. Przedstawiono techniki poznawcze i behawioralne pracy z nieletnimi przestępcami. Badania wskazują na obniżenie wskaźnika przestępczości wśród nieletnich poddawanych psychoterapii poznawczo-behawioralnej. W proponowanym poznawczo-behawioralnym programie terapeutycznym nieletni przestępcy pracują nad: poprawą umiejętności społecznych, nad konstruktywnym rozwiązywaniem problemów, nad zmianami w sferze poznawczej, nad samokontrolą, nad kontrolą impulsywnych zachowań, a także nad poczuciem własnej wartości.

REFERENCJE (30)

1.

Bandura A. (1977), Social learning theory. New York, Prentice Hall EnglewoodCliffs.

2.

Beck A. T. (1976), Cognitive therapy and emotional disorders. New York, International Universities Press.

3.

Belsher G., Wilkes T. C. R. (1994), Ten key principles of adolescent cognitive therapy. New York, Guildford Press.

4.

Bush J., Glick B., Taymans J. (1997), Thinking for a Change: Integrated cognitive behaviour program. Washington, Washington Press.

5.

Chandler M. J. (1973), Egocentrism and antisocial behavior: the assessment and training of social perspective-taking skills. ,,Developmental Psychology” 9.

6.

Diagnostic and Statistic Manual of Mental Disorders (wyd.4), (1994). Washington, DC, American Psychiatric Association.

7.

Durlak J. A., Furnham T., Lampman C. (1991), Effectiveness of cognitive-behavior therapy for maladapting children: a meta-analysis. ,,Psychological Bulletin” 110.

8.

Durlak J. A., Wells A. M., Cotton J. K., Johnson S. (1995), Analysis of selected methodological issues in child psychotherapy research, ,,Journal of Clinical Child psychology’’ 24.

9.

Ellis A. (1962), Reason and emotion in psychotherapy, New York, LyleStewart.

10.

Fielstein E., Klein, M. S., Fischer M., Hanon C., Koburger P., Schneider M. J., Leitenberg H. (1985), Self-esteem and casual attributions for success and failure in children. ,,Cognitive Therapy and Research’’ 9.

11.

Herbert M. (1998), Adolescent conduct disorders, [w:] Graham P. (red.), Cognitive behaviour therapy for children and families, Cambridge, Cambridge University Press.

12.

Kaplan C. A., Thompson A. E., Searson S. M. (1995), Cognitive behavior therapy in children and adolescents, ,,Archives of Disease in Childhood” 73.

13.

Kazdin A. E., Weisz J. R. (1998), Identifying and developing empirically supported child and adolescent treatments, ,, Journal of Consulting and Clinical Psychology” 66.

14.

Kendall P.C. (1991), Guiding theory for treating children and adolescents, [w:] Kendall P. C. (red), Child and adolescent therapy: cognitivebehavioural procedures, New York, Guilford Press.

15.

Kendall P. C. (1993), Cognitive behavioural therapies with youth: guiding theory, currentstatus and emerging developments, ,, Journal of Consulting and Clinical Psychology” 61.

16.

Kendall P. C., Hollon S. D. (red.) (1979), Cognitive-behavioural interventions: theory, research and procedures, New York, Academic Press.

17.

King N. J., Tonge B. J., Heyme D., Pritchard M., Rollings S., Young D., Myerson N., Ollendick T. H. (1998), Cognitive behavioural treatment of school-refusing children: a controlled evaluation, ,,Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry” 37.

18.

Landenberger N. A. and Lipsey M., (2005), The Positive Effects of Cognitive-behavioral Programs for Offenders: A Meta-analysis of Factors Associated With Effective Treatment, ,,Journal of Experimental Criminology”.

19.

Lipsey M. W., (2009), The Primary Factors That Characterize Effective Interventions With Juvenile Offenders: A meta-analytic overview, ,,Victims and Offenders’’ 4.

20.

Lochamn J. E., White K. J., Wayland K. K. (1991), Cognitive-behavioural assessment and treatment with aggressive children, [w:] Kendall P. C. (red.), Child and adolescent therapy: cognitive-behavioural procedures, New York, Guilford Press.

21.

Milkman H., Wanberg K. (2007), Cognitive-Behavioral Treatment. A review and Discussion for Corrections Professionals, Denver, DE Press.

22.

Padesky C., Greenberg, D. (2004), Umysł ponad nastrojem. Podręcznik terapeuty, Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

23.

Perry D. G., Perry L. C., Rasmussen P. (1986), Cognitive social learnings mediators of aggression, ,,Child Development” 57.

24.

Persons J. (1989), Cognitive therapy in practice: A case formulation approach, New York, W.W. Norton, Company.

25.

Royal College of Psychiatry (1997), Behavioral and cognitive treatments: guidance for good practice. Council Report CR68. London, Royal College of Psychiatry.

26.

Siemionow, J. (2011), Niedostosowanie społeczne nieletnich: działania, zmiana, efektywność, Warszawa, Difin SA.

27.

Solomon P., Cullen S. (2008), Psychiatric rehabilitation for achieving successful community living for adults with psychiatric disabilities. In Tasman, A. Kay, J. Lieberman, J., First M., Maj M. (eds.), Psychiatry vol. 2, 3rd , pp. 2059-2082, ed. John Wiley & Sons, Ltd, Chicester, U.K.

28.

Spence S. H. (1994), Practitioner review. Cognitive therapy with children and adolescents: from theory to practice, ,,Journal of Child Psychology and Psychiatry” 37.

29.

Spence S., Donovan C., Brechman-Toussaint M. (1999), Social skills, social outcomes and cognitive features of childhood social phobia, ,,Journal of Abnormal Psychology”.

30.

Stallard P. (2006), Czujesz tak, jak myślisz. Praktyczne zastosowanie terapii poznawczo -behawioralnej w pracy z dziećmi i młodzieżą, Poznań, Zysk i S-ka.

Udostępnij

Indeksy

Indeks słów kluczowych

Indeks autorów

Partnerzy:

© 2006-2024 Journal hosting platform by Bentus

Scroll to top