Edukacja małego dziecka, wczesna edukacja czy też edukacja przedszkolna stały się w ostatnim czasie bardzo aktualne i modne. Coraz więcej się mówi i pisze na ten temat. Prawdopodobnie przyczyniła się do tego reforma programowa i zmiany w systemie wychowania przedszkolnego w Polsce. Uważam za bardzo ważny aspekt w dyskusji o edukacji w ogóle, a tym bardziej o przemianach, które stały się nieodłącznym elementem naszej rzeczywistości oświatowej. Istotne jest jednak, aby nie zapomnieć o tym, co powinno być motywem przewodnim zmian edukacyjnych – doskonalenie działania instrumentów edukacji, tak aby przynosiło to korzyść wszystkim zainteresowanym. Czy to jest możliwe? Nie ma łatwej odpowiedzi na to pytanie. Zachodzi tu zbyt wiele konotacji i uwarunkowań. Jak zwykle, podłoże zmian edukacyjnych nie zawsze sprzyja wszystkim celom i kierunkom wyznaczanym zarówno przez Sejm i rząd polski, jak i instytucje Unii Europejskiej. Ostatnie propozycje ministerstwa „zapraszające” sześciolatki do podejmowania nauki w pierwszej klasie szkoły podstawowej nie spotkały się z aprobatą rodziców. Pomysł spalił na panewce, ponieważ rodzice wybrali stare rozwiązanie wygodne dla nich i dla dzieci: pozostawienie swoich pociech w przedszkolu. Czyżby więc rodzice nie zdawali sobie sprawy z korzyści płynących z tego pomysłu? Czy nie pragną wyrównywania szans edukacyjnych i nie myślą o ekonomicznym wymiarze obniżenia obowiązku szkolnego? Czy nie zależy im na upowszechnieniu wychowania przedszkolnego w społeczeństwie? Czy nie chcą wcześniejszego wykrywania i rozwijania uzdolnień lub wyrównywania deficytów rozwojowych i edukacyjnych u swoich pociech? Prawdopodobnie nie zdają sobie sprawy z tych zadań i celów reformy wychowania przedszkolnego. Są niedoinformowani, nikt z nimi nie rozmawia i nie przekonuje. Na spotkaniach informacyjnych z rodzicami sześciolatków spotykam się z argumentami nieracjonalnymi, pozbawionymi jakichkolwiek prawdziwych uzasadnień. Rodzice nie rozumieją decyzji w sprawie zmian w wychowaniu przedszkolnym i nie utożsamiają się z nimi. Organizują „tajne komplety czytania i pisania” w przedszkolach i powtarzają hasło: „Nie zabierać dzieciom dzieciństwa”.