Astma oskrzelowa to przewlekła choroba układu oddechowego o niejednorodnym charakterze, objawiająca się napadowym, ale odwracalnym zwężeniem oskrzeli. Celem opracowania jest rozpoznanie problemów pielęgnacyjnych dziecka z astmą oskrzelową oraz określenie interwencji pielęgniarskich w oparciu o założenia ICNP®. Zastosowane metody badawcze to studium indywidualnego przypadku, wywiad, obserwacja, pomiar, analiza dokumentacji, skale i proces pielęgnowania. Podmiotem badanym jest pacjentka 17 lat i 7 miesięcy przyjęta w trybie nagłym do Oddziału Dziecięcego z podejrzeniem zapalenia płuc o nieznanej etiologii oraz zaostrzeniem astmy. W wywiadzie: katar, kaszel od 3 tygodni, a od 2 tygodni okresowa duszność. W czasie przyjęcia do szpitala: osłabienie, trudności przy wchodzeniu po schodach, duszność wydechowa, ból głowy, bladość, zmniejszony apetyt, nudności i wymioty. W badaniu fizykalnym: osłabiony szmer pęcherzykowy nad polami płucnymi, świsty wydechowe, furczenia, wilgotne rzężenia, zaczerwienione gardło. W wyniku leczenia stan chorej poprawił się. Wypisana do domu z zaleceniem: systematycznego przyjmowania leków, unikania (czynników szkodliwych i skupisk ludzkich), przegrzania, wychłodzenia, nawadniania doustnego, higieny jamy ustnej, diety lekkostrawnej, kontroli morfologii krwi za 1-2 miesiące i kontroli w Poradni Pulmonologicznej. W trakcie hospitalizacji u dziecka rozpoznano problemy biologiczne, psychiczne i społeczne, które rozwiązywano w ramach działań diagnostycznych, opiekuńczo-terapeutycznych, edukacyjnych pielęgniarki. Edukacji na temat choroby (objawów i leczenia) wymagała matka pacjentki. Powszechność astmy nakłada obowiązek wdrażania działań edukacyjnych w placówkach oświatowych, gdyż kompleksowa edukacja rodziców i nauczycieli poprawia stan emocjonalny dziecka z astmą.