ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (155-174)
Polskie daktyloskopijne i genetyczne
bazy danych – problem podstaw
prawnych
Więcej
Ukryj
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Kryminalistyczne bazy danych, a zwłaszcza skomputeryzowane bazy daktyloskopijne i genetyczne to bardzo wartościowe narzędzia wwalce zprzestępczością, o ile
są one odpowiednio duże i aktualne. Pozwalają one na porównywanie w krótkim
czasie śladów daktyloskopijnych i biologicznych, zabezpieczonych na miejscach
zdarzeń, z dużymi zbiorami odbitek linii papilarnych oraz profili genetycznych,
co umożliwia wykrywanie sprawców przestępstw. Służą one także do ustalania tożsamości osób i zwłok. Z tego względu są one szeroko wykorzystywane nie tylko na potrzeby poszczególnych państw, ale także we współpracy międzynarodowej. Podstawowym warunkiem uzyskania pozytywnego rezultatu przeszukania
bazy jest obecność w niej odpowiedniego materiału porównawczego – odbitek
linii papilarnych bądź profili DNA potencjalnych sprawców. Oznacza to, że identyfikacji sprawcy można dokonać tylko w przypadkach powrotu do przestępstwa.
W Polsce istnieje aktualnie problem z odpowiednimi podstawami prawnymi
rejestracji kryminalistycznej, co przekłada się na dezaktualizację baz danych.
REFERENCJE (31)
1.
Brzęk W. (1980). Daktyloskopia w Polsce okresu międzywojennego, „Problemy Kryminalistyki”, nr 145−146.
2.
Buras D. (2004). Wykorzystanie daktyloskopii przez Policję Państwową w Drugiej Rzeczypospolitej. „Problemy Kryminalistyki”, nr 246, s. 56–61.
3.
Buras D. (2009). Daktyloskopia na ziemiach polskich i w Polsce w latach 1909−1939, [w:] P. Rybicki, T. Tomaszewski (red.), Daktyloskopia. 100 lat na ziemiach polskich. Wydawnictwo Stowarzyszenie Absolwentów Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Warszawa, s. 71−82.
4.
Filewicz A, Sołtyszewski I. (2003). Bazy DNA w Europie – rozwiązania legislacyjne. „Problemy Kryminalistyki”, nr 241, s. 5–12.
5.
Goc M., Dąbrowska H. (2002). Polska baza DNA dziś i jutro, „Problemy Kryminalistyki”, nr 237, s. 5–7.
6.
Gruszczak A. (2009). Współpraca policyjna w Unii Europejskiej w wymiarze transgranicznym. Aspekty polityczne i prawne. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków, s. 194–200.
7.
Grzeszyk Cz., Grzegórski S. (1973). Metody automatycznej identyfikacji daktyloskopijnej, „Problemy Kryminalistyki”, nr 105, s. 627−635.
8.
Horoszowski P. (1958). Kryminalistyka. Wydawnictwo PWN. Warszawa.
9.
Kot E., Tomaszycki K. (2015). Funkcjonowanie automatycznego systemu identyfikacji daktyloskopijnej AFIS, [w:] E.W. Pływaczewski, W. Filipkowski, Z. Rau (red.), Przestępczość w XXI wieku. Zapobieganie i zwalczanie. Problemy technologiczno-informatyczne. Wydawnictwo Wolters Kluwer. Warszawa, s. 332−348.
10.
Kozłowski W. (1962). System automatycznej registratury daktyloskopijnej, „Problemy Kryminalistyki”, nr 40, s. 621−629.
11.
Kozłowski W., Pietrzykowski T. (1960). Zastosowanie cyfrowych maszyn elektronowych w kryminalistyce. „Problemy Kryminalistyki”, nr 23, s. 5−10.
12.
Krassowski K. (2007). Bazy danych – wspomaganie procesu wykrywczego, [w:] I. Sołtyszewski (red.), Badania kryminalistyczne (wybrane aspekty). Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Olsztyn, s. 111–128.
13.
Krawczyńska A. (kwiecień 2013), AFIS, czyli baza skromnie wykorzystywana.„Policja 997”, nr 4(97), s. 12−13.
14.
Misiuk A., Pepłoński A. (1994). Organizacja instytucji policyjnych w II Rzeczypospolitej 1918−1926. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie. Szczytno.
15.
Misztal J. (2008). Daktyloskopia w Polsce w XX wieku. „Problemy Kryminalistyki”, nr 262, s. 63−71.
16.
Mondzelewski J. (2015). Problematyka międzynarodowej automatycznej wymiany danych DNA prowadzonej w ramach postanowień decyzji Prüm, [w:] E.W. Pływaczewski, W. Filipkowski, Z. Rau (red.), Przestępczość w XXI wieku. Zapobieganie i zwalczanie. Problemy technologiczno-informatyczne. Wydawnictwo Wolters Kluwer. Warszawa, s. 485−502.
17.
Moszczyński J. (1986). Możliwości kodowania śladów linii papilarnych zabezpieczonych na miejscu zdarzenia. „Problemy Kryminalistyki”, nr 171, s. 23−27.
18.
Moszczyński J. (1988). Najbardziej prawdopodobne formuły daktyloskopijne. Wydawnictwo Zakładu Kryminalistyki KG MO. Warszawa.
19.
Moszczyński J. (1991). O potrzebie automatyzacji identyfikacji daktyloskopijnej wPolsce. „Problemy Kryminalistyki”, nr 191−192, s. 3–6.
20.
Moszczyński J. (1991a). Wykorzystanie identyfikacji daktyloskopijnej przez policję londyńską. „ Biuletyn Informacyjny”, nr 3−4, s. 20–25.
21.
Moszczyński J. (1992). Aktualne problemy rejestracji daktyloskopijnej – propozycje nowych rozwiązań. „Problemy Kryminalistyki”, nr 197−198, s. 3−9.
22.
Moszczyński J. (1992a). Materiały i sprzęt daktyloskopijny − oferta firm zachodnich. „Biuletyn Informacyjny”, nr 85−86, s. 19–28.
23.
Moszczyński J. (1992b). Pilny problem powstania podstaw prawnych kryminalistycznej rejestracji daktyloskopijnej. „Biuletyn Informacyjny”, nr 85−86, s. 55−58.
24.
Moszczyński J. (1993). Wywiad daktyloskopijny za pomocą telefaksu.„Biuletyn Informacyjny”, nr 90, s. 15−21.
25.
Moszczyński J. (1997). Daktyloskopia. Zarys teorii i praktyki. Wydawnictwo Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego KGP. Warszawa.
26.
Noszczyński T. (lipiec 2006). Kody do szuflady. „ Policja 997”, nr 7(16), s. 28−29.
27.
Noszczyński T. (kwiecień 2013), Prawo kontra DNA, „Policja 997”, nr 4(97), s. 13−14.
28.
Owoc M. (1986), Wirtualna registratura monodaktyloskopijna. „Problemy Kryminalistyki”, nr 172, s. 213−220.
29.
Raczyński D., Skopiński Z. (1961). Wywiad daktyloskopijny przez telefon. Wydawnictwo Zakładu Kryminalistyki KG MO. Warszawa.
30.
Szota-Koziczak A. (1985). Skomputeryzowana registratura monodaktyloskopijna − propozycja badania odcisku palca wzdłuż biegu linii naturalnych. „Problemy Kryminalistyki”, nr 170, s. 635−641.
31.
Council Decision 2008/615/JHA of 23 June 2008 on the stepping up of cross-border cooperation, particularly in combating terrorism and cross-border-crime, Council Decision 2008/616/JHA of 23 June 2008 on the implementation of Council Decision 2008/615/JHA of 23 June 2008 on the stepping up of crossborder cooperation, particularly in combating terrorism and cross-border-crime („Prüm Decisions”) − statistics and reports on automated data exchange for 2015,
http://statewatch.org/news/201...- dna-fingerprints-vrd-05129-16.pdf [data dostępu: 24.11.2016].