PL EN
Wydawnictwo
AWSGE
Akademia Nauk Stosowanych
WSGE
im. Alcide De Gasperi
BOOK CHAPTER (87-112)
Participation as a social and civic dimension of social capital
 
More details
Hide details
 
 
KEYWORDS
ABSTRACT
Multidimensional character of social capital is the basis for this article. In theoretical perspective, socio-civic dimension results from the civil society context, and therefore is derived from functioning of democratic system. This perspective concentrates on the problem of empowerment and social mobilization. Theoretical frames are set by Putnam’s theory of social capital and Wnuk-Lipiński’s and Bukowska’s theory of citizenship. The core of the article is the presentation of Poles’ social and political participation level between 2003–2015. Empirical data come from integrated matrix of Social Diagnosis (2003–2015), reports of Public Opinion Research Center (CBOS), National Electoral Commission results publications and Central Statistical Office of Poland data. The results of secondary analysis show that most Poles are passive both in social participation dimension and political one. Their role is limited to be consumers rather than citizens, more like free riders not zealots. As Putnam or Wnuk-Lipiński noted, passivity of citizens is characteristic for many societies and in post-communist countries is derived from politically fixed cultural patterns while in so called western countries – from impoverishment of forms of social capital (from place-based capital to function-based capital). In the analyzed period of time the level of social activity/passivity remains constant. Therefore, a postulate has been formulated to treat both of these characteristics as grass root resources of citizenship (Szczegóła).
 
REFERENCES (40)
1.
Bartkowski J. (2007). Kapitał społeczny i jego oddziaływanie na rozwój w ujęciu socjologicznym. W: M. Herbst (red.), Kapitał ludzki i kapitał społeczny a rozwój regionalny (s. 54–97). Warszawa: WN Scholar.
 
2.
Bartkowski J. (2005). Więź społeczna i aktywność stowarzyszeniowa. W: A. Gawkowska, P. Gliński, A. Kościański (red.), Teorie wspólnotowe a praktyka społeczna. Obywatelskość, polityka, lokalność (s. 129–146). Warszawa: IFiS PAN.
 
3.
Bauman Z. (2006). Moralność w niestabilnym świecie. Poznań: Wydawnictwo św. Wojciecha.
 
4.
CBOS (2016). Opinie o demokracji (komunikat z badań nr 17/2016). Warszawa: CBOS (http://www.cbos.pl/SPISKOM.POL..., pobrano: 10.03.2016).
 
5.
CBOS (2013). Poczucie wpływu na sprawy publiczne (komunikat z badań nr BS/121/2013). Warszawa: CBOS (http://www.cbos.pl/SPISKOM.POL..., pobrano: 10.03.2016).
 
6.
Dahrendorf R. (1994). Zagrożone społeczeństwo obywatelskie. W: K. Michalski (red.), Europa i społeczeństwo obywatelskie. Rozmowy w Castel Gandolfo (Wstęp). Kraków: Wydawnictwo Znak.
 
7.
Diagnoza Społeczna: zintegrowana baza danych, www.diagnoza.com, pobrano: 17.01.2016.
 
8.
Gajowiak M. (2012). Kapitał społeczny. Przypadek Polski. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
 
9.
Herbst J. (2008). Inny trzeci sektor. Organizacje pozarządowe na terenach wiejskich. W: M. Halamska (red.), Wiejskie organizacje pozarządowe (s. 33–66). Warszawa: Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN.
 
10.
Kaźmierczak T. (2007). Praca socjalna: animacja społeczna, kapitał społeczny, networking. W: T. Kaźmierczak (red.), Zmiana w społeczności lokalnej. Szkice o kapitale społecznym w praktyce społecznej i nie tylko (s. 11–31). Warszawa: ISP.
 
11.
Klon/Jawor (2006). Podstawowe fakty o organizacjach pozarządowych 2006. Raport z badań. Warszawa: Stowarzyszenie Klon/Jawor.
 
12.
Klon/Jawor (2015). Polskie organizacje pozarządowe. Warszawa: Stowarzyszenie.
 
13.
Klon/Jawor (http://fakty.ngo.pl/files/wiad..., pobrano: 11.03.2016).
 
14.
Koperek A. (2008). Zaangażowanie społeczne obywateli. Łódź: Adam Koperek.
 
15.
Kurczewska J. (2001). Lokalne społeczeństwo obywatelskie lat dziewięćdziesiątych.
 
16.
Próba diagnozy. W: E. Hałas (red.), Rozumienie zmian społecznych (s. 111–142). Lublin: TN KUL.
 
17.
Osiatyński W. (2004). Rzeczpospolita obywateli. Warszawa: Wyd. Rosner i Wspólnicy.
 
18.
Putnam R. (1995). Demokracja w działaniu. Tradycje obywatelskie we współczesnych Włoszech. Kraków: Wydawnictwo Znak.
 
19.
Putnam R. (2008). Samotna gra w kręgle. Upadek i odrodzenie wspólnot lokalnych w Stanach Zjednoczonych. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne.
 
20.
Raciborski J. (2011). Obywatelstwo w perspektywie socjologicznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
21.
Regulski J. (red.) (2002). Samorząd i demokracja lokalna. Osiągnięcia, zagrożenia, dylematy. Warszawa: Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej.
 
22.
Sadowski I. (2012). Jakość demokracji lokalnej. W: B.W. Mach (red.), Jakość naszej demokracji. Społeczno-kulturowe podstawy polskiego życia publicznego (s. 81–105). Warszawa: ISP PAN, Collegium Civitas.
 
23.
Sadowski I. (2011). Społeczna konstrukcja demokracji lokalnej. Warszawa: ISP, PAN.
 
24.
Schumpeter J.A. (1995). Kapitalizm, socjalizm, demokracja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
25.
Skubiak B. (2013). Kapitał społeczny współczesnym czynnikiem rozwoju regionów. W: M. Młokosiewicz (red.), Rozwój kapitału społecznego: możliwości, bariery, różnice. Wybrane zagadnienia (s. 24–35). Szczecin: Economikus.
 
26.
Spławski M. (2004). Partykularyzm lokalny. O polskim samorządzie terytorialnym z perspektywy lokalnych grup interesu. W: P. Żuk (red.), Demokracja spektaklu? (s. 132–141). Warszawa: Scholar.
 
27.
Starosta P., Frykowski M. (2005). Kapitał społeczny na terenie województwa łódzkiego. W: K. Gorlach, G. Foryś (red.), W obliczu zmiany: wybrane działania mieszkańców polskiej wsi (s. 79–106). Kraków: Wydawnictwo UJ.
 
28.
Szczegóła L. (2013). Bierność obywateli. Apatia polityczna w teorii demokratycznej partycypacji. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
 
29.
Sztompka P. (2000). Trauma wielkiej zmiany. Społeczne koszty transformacji. Warszawa: ISP PAN.
 
30.
Sztompka P. (2007). Zaufanie. Fundament społeczeństwa. Kraków Wydawnictwo Znak.
 
31.
Szymczak W. (2013). Partycypacja osób zaangażowanych społecznie. Struktura – funkcje – modele. Lublin: Wydawnictwo KUL.
 
32.
Theiss M. (2007). Krewni – znajomi – obywatele. Kapitał społeczny a lokalna polityka społeczna. Toruń: Wyd. Adam Marszałek.
 
33.
Trutkowski C., Mandes S. (2005). Kapitał społeczny w małych miastach. Warszawa: WN Scholar.
 
34.
Wędziak-Białowolska D. (2010). Kapitał społeczny w Polsce – propozycja pomiaru i wyniki, „Zeszyty Naukowe Instytutu Statystyki i Demografii SGH” nr 4 (dostępny: http://kolegia.sgh.waw.pl/pl/K..., pobrano 11.03.2016).
 
35.
Wnuk-Lipiński E. (2008). Socjologia życia publicznego. Warszawa: WN Scholar.
 
36.
Wnuk-Lipiński E., Bukowska X. (2012). Dwadzieścia lat polskiego społeczeństwa (nie) obywatelskiego? W: B.W. Mach (red.), Jakość naszej demokracji. Społeczno-kulturowe podstawy polskiego życia publicznego (s. 37–80). Warszawa: ISP PAN, Collegium Civitas.
 
37.
Wojtaszczyk K.A., Jakubowski W. (red.) (2001). Społeczeństwo i polityka. Zarys wykładu. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.
 
38.
Wódz J. (2004). Polityczny charakter demokracji lokalnej – rola lewicy w polityce lokalnej. W: P. Żuk (red.), Demokracja spektaklu? (s. 117–131). Warszawa: Scholar.
 
39.
Ziółkowski M. (2001). Tendencje zmian w podstawowych sferach życia społecznego. W: E. Wnuk-Lipiński, M. Ziółkowski (red.), Pierwsza dekada niepodległości (s. 67–89). Warszawa: IFiS PAN.
 
40.
Żuk P. (2004). Demokracja symulacji, czyli macdonaldyzacja życia publicznego w II RP. W: P. Żuk (red.), Demokracja spektaklu? (s. 47–64). Warszawa: Scholar.
 
Journals System - logo
Scroll to top