PL EN
Wydawnictwo
AWSGE
Akademia Nauk Stosowanych
WSGE
im. Alcide De Gasperi
ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (163-171)
O dylematach administracji współczesnej i administracji Starożytnego Rzymu – porównanie
 
Więcej
Ukryj
1
University of Warmia and Mazury, Department of Roman and Comparative Law
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Funkcjonowanie administracji nie zawsze jest idealne. Dużo zależy od pracy osób zajmujących stanowiska urzędnicze. Jeśli odpowiednie osoby znajdują się na właściwych stanowiskach, administracja działa o wiele sprawniej. Jednak nie łatwo jest wybrać właściwe osoby. Kandydaci w różny sposób zachęcają do oddania na siebie głosów. Jednak rządza władzy jest tak duża, że w czasie kampanii zrobią wiele, aby zdobyć urząd. W czasie wyborów dochodzi do wielu przestępstw np. do przekupstwa. Ten problem nie jest nowy. Z tymi problemami spotkano się już w Starożytnym Rzymie. Aby przeciwdziałać takimi przestępstwom wyborczym, powstało wiele konstytucji, które zawierały surowe kary. W poniższym artykule wspominam o nich, jednak nie wymieniam ich wszystkich i nie opisuję szczegółowo, gdyż w literaturze zostały one już dość dobrze przedstawione. Jednak trudno dziś oceniać, czy przyniosły one wymierne skutki. Ale w jaki sposób możemy poznać kandydatów w tak krótkim czasie kampanii? W starożytnym Rzymie istniał suffragator, który reklamował kandydata, mówił o jego walorach. Nie zawsze jednak działał on bezinteresownie. Czasem zachęcał do głosowania nie ze względu na odpowiednie cechy kandydata, lecz dlatego, że ten mu za to zapłacił. Dziś również trudno jest nam poznać kandydata podczas wyborów. I dlatego trudno jest nam dokonać właściwego wyboru. Ale pamiętać należy, że to od odpowiedniego wyboru zależy w dużej mierze działanie administracji.
 
REFERENCJE (12)
1.
Fascione L. (1984). Crimen e quaestio ambitus nell’etá repubblicana. Contributo allo studio del diritto criminale repubblicano. Milano.
 
2.
Jones A.H.M., (1964). The Later Roman Empire 284-602, A social economic and administrative survey, t. 2. Oxford.
 
3.
Kowalski, H. (2001). Przekupstwa wyborcze w Rzymie w okresie cesarstwa, [w:] Kuryłowicz M. (red.). Crimina et mores. Prawo karne i obyczaje w starożytnym Rzymie. Lublin.Liv. IV, 25.13.
 
4.
Makrobiusz. Saturnalia I, 14, 5.
 
5.
Modestinus. Libro secundo de poenis. (D. 48,14,1).
 
6.
Mommsen. Th., (1843). De collegiis et sodaliciis Romanorum. Kiliae.
 
7.
Pomponius. Libro singulari enchiridiai. (D. 1,1,1,2).
 
8.
Sitek, B. (2010). Convivium, cena i donum munus w antycznym Rzymie a współczesne dylematy korupcji wyborczej (crimen ambitus).Studia Prawnoustrojowe 11. Olsztyn. Wyd. UWM.
 
9.
Sondel, J. (1997). Słownik łacińsko – polski dla prawników i historyków. Kraków, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Universitas”.
 
10.
Wołodkiewicz, W. (2007). „Okręcanie” wyborców – czyli crimen ambitus w prawie rzymskim. Palestra, nr 11 -12.
 
11.
Ulpianus. Libro primo institutionum. (D. 1,1,1 2).
 
12.
Zandler A. (2002). Meander 56, nr 1-2.
 
Journals System - logo
Scroll to top