Skanseny i muzea dostosowują swe funkcje oraz strukturę do współczesnego otoczenia. Zaspokajają potrzeby i oczekiwania coraz liczniejszych grup społecznych. Umożliwiają kontakt z eksponatem. W przestrzeni muzealnej obserwuje się wszechstronne relacje pomiędzy wymiarem humanistycznym a technicznym. Muzea i skanseny eksponują osiągnięcia techniki, która umożliwia ich nowoczesną organizację.. Skutki interaktywności, możliwej dzięki technice, są zaś nie tyle techniczne co humanistyczne. Zwiedzający muzeum turysta lub miłośnik sztuki przeobraża się intelektualnie i estetycznie. Zmiana taka nie jest możliwa bez udziału urządzeń multimedialnych, które stanowią efekt rozwoju cywilizacji technicznej. Muzeum i skansen to przestrzenie kumulacji piękna „przeświecającego” ze zgromadzonych, przy użyciu techniki, eksponatów. Placówki te zatem to przypadek, w którym postępowi techniki nie towarzyszy kryzys kultury.