BOOK CHAPTER (93-104)
KEYWORDS
ABSTRACT
Human being is a complex and thinking creature. Its personality is evolving and
the motives may be variable over time. Therefore it is a challenge to make far-reaching simplifications required to model employees in decision-making games.
In analyzed serious games this simplifications are manifested in:
→ handling only effects of activities of employees, without isolating them
as spontaneous entities,
→ recognition of employees only in general descriptions, requiring players to
make simple decision,
→ conversion of virtual workers into the possibility of action for game
players,
→ choosing a set of selected parameters relevant to the objectives pursued by
the players and limiting to several factors characterizing the performance of
employees,
→ choosing a set of selected measures that can be taken by the players towards
employees; normally they include: hiring, remuneration, development and
release.
The use of the option of rejecting the roles of the virtual world employees to the
gamers increases their identification with the objectives pursued in the framework of the game and evokes emotions that cause effective remembering of the facts in the game. The involvement of third parties (eg. the coach leading the
game or actors) in a role-playing in game lets enter into the game soft aspects
such as: communication, persuasion and negotiation, difficult to model through algorithms, and allows a clear illustration of plot elements relating to
relationships.
REFERENCES (9)
1.
Balcerak A. i W. Kwaśnicki (2008). Metody symulacyjne w badaniu organizacji i w dydaktyce menedżerskiej, Wrocław, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej.
2.
Kalinowski M. (2015). Zastosowanie gier decyzyjnych w rozwoju zasobów ludzkich,Zarządzanie Acta Universitatis Nicolai Copernici, XLII nr 2, 2015, Zeszyt 424, s. 103.
3.
Kalinowski M. (2016). Dylematy projektowania i stosowania symulacyjnych gier decyzyjnych w rozwoju pracowników, „Zarządzanie i Finanse”, nr 14 (1), s. 174.
4.
Wawrzyńczyk-Kulik M. (2013). Symulacyjna gra decyzyjna jako narzędzie wspomagające nauczanie w ramach przedmiotu „Podstawy przedsiębiorczości”, „Zeszyty Naukowe WSEI seria: Ekonomia”, nr 13 (6), s. 306.
5.
Widelak D. (2011). Podnoszenie kwalifikacji pracowników w sferze edukacyjnej i pozaedukacyjnej. W: W. Potwora, J. Żurawska (red.), Kompetencje menedżerskie a praktyka, Opole, Wydawnictwo Instytut Śląski sp. z o.o.
6.
Więcek-Janka E., Kujawińska A. (2010). Decyzje i gry marketingowe, Poznań, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej.
7.
Woźniak J. (2010). Kilka oczywistych tez o symulacjach – czyli sukces zastosowania symulacji w dydaktyce i w konsultingu. W: A. Balcerak, W. Kwaśnicki (red.), Modele symulacyjne i gry menedżerskie we wspomaganiu decyzji i w dydaktyce, Wrocław, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej.