Kwestia wychowawczej roli mediów stanowi istotny problem dla współczesnych społeczeństw, zwłaszcza tych o wysokim poziomie zaawansowania technologicznego i rozwiniętej infrastrukturze telekomunikacyjnej. Obecność mediów w życiu społecznym wydaje się być niezaprzeczalna, zwłaszcza że media jako nośniki informacji nie ograniczają się jedynie do telewizji i radia, ale obejmują także Internet, płytę DVD, telefon, fotografię czy plakat. Edukacja za pośrednictwem mediów obejmować może wiele wymiarów życia społecznego i może przybierać szereg różnorodnych form, ze względu na tani i szybki przekaz treści. Media jako kanały dystrybucji informacji wykorzystywane są w procesach generowania, przetwarzania i przekazywania wiedzy zarówno w szkołach lub na uczelniach wyższych, jak również w przedsiębiorstwach czy instytucjach rządowych. Przykładem zastosowania mediów jako nośnika informacji na polu edukacji może być dynamicznie rozwijający się nurt distance education, czyli edukacji na odległość, która wykorzystuje media do nauczania bez bezpośredniej styczności ucznia i nauczyciela1 . Mnogość mediów daje w tym przypadku możliwość wdrożenia wielu metod, począwszy od metod korespondencyjnych, aż do konferencji on-line czy transmisji satelitarnych2 , po to by skutecznie przezwyciężać bariery czasowe, dystansu oraz kosztowe i umożliwić dostęp do wiedzy tym, którzy z różnych przyczyn nie mogą jej uzyskać w tradycyjny sposób3 . Podobne metody działania wykorzystywane są także w kampaniach społecznych kierowanych do mieszkańców miast i regionów, które tworzone są przez rządowe, regionalne i lokalne władze, zgodnie z misją instytucji publicznych, jaką jest służba społeczeństwu. W niniejszym rozdziale pragnę zwrócić uwagę czytelników właśnie na ten kierunek zastosowania mediów i wskazać wpływ kampanii społecznych na zmiany postaw i zachowań ich odbiorców