PL EN
Wydawnictwo
AWSGE
Akademia Nauk Stosowanych
WSGE
im. Alcide De Gasperi
ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (119-134)
Korupcja a filozoficzna koncepcja odpowiedzialności
 
Więcej
Ukryj
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Ze zjawiskiem korupcji mamy do czynienia wówczas, gdy miejsce odpowiedzialności i zaufania zajmują przekupstwo i prywata prowadzące do rozluźnienia zasad moralnych w społeczeństwie. Czym właściwie jest odpowiedzialność? W historii filozofii pojęcie to kształtowało się w oparciu o cnoty etyczne. Jako kategoria etyczna odpowiedzialność opiera się na świadomym i dobrowolnym działaniu, uwzględniającym zobowiązania wobec innych osób. Wiedzę na temat właściwego postępowania człowiek czerpie z różnego rodzaju norm ujętych w kodeksy, także kodeksy etyczne. Przykładem mogą być „Zasady etyki funkcjonariusza Straży Granicznej”, określające odpowiedzialny sposób wykonywania zadań służbowych. Działania w pełni odpowiedzialne wymagają nie tylko przestrzegania przyjętych zasad, ale uwzględniają także wrażliwość moralną i przekonanie wewnętrzne o słuszności i prawości czynu. Przejawem odpowiedzialności jest kształtowanie i praktykowanie cnót: roztropności, męstwa, umiarkowania i sprawiedliwości, pozwalających trafnie określić motywy działania, cel i jego konsekwencje. Osoba odpowiedzialna w swym postępowaniu zawsze kieruje się dobrem moralnym.
 
REFERENCJE (31)
1.
Arystoteles (2007), Etyka Nikomachejska, Warszawa, Wydawnictwo PWN.
 
2.
Bonhoeffer D. (2001), o odpowiedzialności, Kraków, Wydawnictwo Znak.
 
3.
de Saint-Exupery A. (1964), Ziemia planeta ludzi, Warszawa, Wydawnictwo PIW.
 
4.
de Saint-Exupery A., (2001), Mały Książę, Warszawa, Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza.
 
5.
Didier J. (1992), Słownik filozofii, Warszawa, Wydawnictwo Książnica.
 
6.
Dylus A. (1994), Gospodarka. Moralność. Chrześcijaństwo, Warszawa, Wydawnictwo Fundacji ATK.
 
7.
Grosse T. G. (2000), Działania antykorupcyjne w państwach członkowskich OECD, Program Przeciw Korupcji, Florencja.
 
8.
Hedot (2005), Dzieje, Wrocław, Wydawnictwo Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
 
9.
Heidegger M. (1994), Bycie i czas, Warszawa, Wydawnictwo PWN.
 
10.
Ingarden r. (1963), Książeczka o człowieku, Kraków, Wydawnictwo Literackie.
 
11.
Kant I. (1984), Krytyka praktycznego rozumu, Warszawa, Wydawnictwo PWN.
 
12.
Kant I. (2001), Uzasadnienie metafizyki moralności, Kęty, Wydawnictwo Marek Derewiecki.
 
13.
Kant I. (2007), Metafizyka moralności, Warszawa, Wydawnictwo PWN.
 
14.
Kojder A. (2002), Korupcja i poczucie moralne Polaków, [w:] Mariański J. [red.], Kondycja moralna społeczeństwa polskiego, Wydawnictwo WAM.
 
15.
Kotarbiński T. (1956), Zagadnienia etyki niezależnej, [w:] „Kronika” nr 21/1956.
 
16.
MacIntyre A. (1995), Krótka historia etyki. Historia moralności od czasów Homera do XX wieku, Warszawa, Wydawnictwo PWN.
 
17.
Ossowska M. (1966), Myśl moralna Oświecenia angielskiego, Warszawa, Wydawnictwo PWN.
 
18.
Ossowska M. (1994), Podstawy nauki o moralności, Wrocław-Warszawa-Kraków, Wydawnictwo Ossolineum.
 
19.
Picht G. (1981), Pojęcie odpowiedzialności, [w:] G. Picht, Odwaga utopii, Warszawa, Wydawnictwo PIW.
 
20.
Platon (1991), Gorgiasz, Menon. Warszawa, Wydawnictwo PWN.
 
21.
Rudniański J. (1982), Między dobrem a złem, Warszawa, Wydawnictwo Nasza księgarnia.
 
22.
Skarga B. (2007), Człowiek to nie jest piękne zwierzę, Kraków, Wydawnictwo Znak.
 
23.
Szawarski Z. (1987), Rozmowy o etyce, Warszawa, Wydawnictwo WSiP.
 
24.
Szostek A. (2008), Pogadanki z etyki, Częstochowa, Wydawnictwo Biblioteka „Niedzieli”.
 
25.
Szyszkowska M., Kim jesteśmy?, „Czwarty Wymiar” 11/2013.
 
26.
Ślipko T. (1974), Zarys etyki ogólnej, Wydawnictwo WAM.
 
27.
Środa M. (2001), Wstęp do Rose-Ackerman S., Korupcja i rządy. Przyczyny skutki i drogi reform, Warszawa, Fundacja im. S. Batorego i Wydawnictwo Sic!.
 
28.
Środa M. (2010), Etyka dla myślących, Warszawa, Wydawnictwo czarna Owca.
 
29.
Weber M. (1989), Polityka jako zawód, Warszawa, Wydawnictwo Niezależna Oficyna Wydawnicza.
 
30.
Wesoły M. (1994), Demokryt o pogodzie ducha, wychowaniu i polityce, Poznań, Wydawnictwo Wolumen X.
 
31.
Wojtyła K. (1994), Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, Lublin, KUL.
 
Journals System - logo
Scroll to top