Komunikacja rodzinna odgrywa kluczową rolę w obszarze komunikacji społecznej, bowiem wpływa na sposób, w jaki ludzie porozumiewają się z innymi, jakich słów używają oraz jakie tematy poruszają. To w rodzinie rozpoczyna się długa droga każdego z nas prowadząca do poznania tajników sztuki porozumienia się. Naszymi pierwszymi nauczycielami języka stają się osoby nam najbliższe i najważniejsze w naszym życiu – rodzice, dziadkowie i rodzeństwo. To w domu rodzinnym po raz pierwszy widzimy i słyszymy, jak, gdzie, kiedy, do kogo i na jaki temat można lub nie można mówić, w jaki sposób wykorzystywać zachowania niewerbalne. To już jako dzieci uczymy się wykorzystywać język i komunikaty pozasłowne po to, by informować, wywierać wpływ, uczyć i kontrolować. Oczywiście na komunikację rodzinną mają również wpływ czynniki zewnętrzne – osoby, które nie należą do naszej rodziny, czy też media – ich wpływ jest niekwestionowany – choć warto zauważyć, że sam język rodzinny także wpływa na język potoczny. Pamiętajmy, że „język rodzinny – komunikacja rodzinna – była i jest narażona na szereg barier zewnętrznych utrudniających prawidłowy przebieg procesu porozumiewania się ludzi. Prawdą jest, iż media stanowią barierę w procesie komunikacji rodzinnej, wpływając na język, jakim porozumiewają się członkowie rodziny. […] Nie ulega jednak wątpliwości, iż media nie stanowią jedynej bariery komunikacyjnej. Jak każde narzędzie media powinny być wykorzystywane rozważnie, ich brak bowiem wcale nie musiałby oznaczać, iż komunikacja rodzinna byłaby w wielu przypadkach skuteczniejsza. Obok mediów występuje bowiem wiele innych czynników, które oddziałują na język rodzinny, wpływając tym samym na sposób komunikacji i zachowania komunikacyjne charakteryzujące poszczególnych członków rodziny”