ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (181-200)
Interdyscyplinarność badań w naukach o bezpieczeństwie,
postulat czy konieczność?
Więcej
Ukryj
1 |
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach |
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
W artykule przedstawiono tematykę dotyczącą podejścia interdyscyplinarnego
w prowadzeniu badań w naukach o bezpieczeństwie. Zdefiniowano pojęcie interdyscyplinarność,
omówiono bezpośrednie otoczenie dyscypliny nauki o bezpieczeństwie,
odwołując się do dokumentu normatywnego: rozporządzenia Ministra Nauki
i Szkolnictwa Wyższego z 8 sierpnia 2011 roku w sprawie obszarów wiedzy, dziedzin
nauki i sztuki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych (Dz.U. z 2011 r. Nr 179,
poz. 1065). Wyjaśniono też inne niż interdyscyplinarność podejścia niemonodyscyplinarne
stosowane w badaniach naukowych. Odwołując się do interdyscyplinarności,
omówiono przykładowe metody badawcze stosowane do analizy problematyki
bezpieczeństwa.
Problem naukowy zawiera się w pytaniu, będącym tytułem artykułu.
Materiał zawarty w artykule nie wyczerpuje zagadnienia interdyscyplinarności.
To jest raczej subiektywny głos w toczących się dyskusjach na temat warunków brzegowych
prowadzenia badań w ramach dyscypliny: nauki o bezpieczeństwie.
REFERENCJE (28)
1.
Chojnowski L. (2016). Bezpieczeństwo Narodowe. Studium teoretyczne. Słupsk: Wydawnictwo Akademii Pomorskiej w Słupsku.
2.
Czaputowicz J. (2012). Czy interdyscyplinarność jest właściwym kierunkiem rozwoju stosunków międzynarodowych w Polsce?, [w:] A. Gałganek, E. Haliżak, M. Pietraś (red.), Wielo- i interdyscyplinarność nauki o stosunkach międzynarodowych. Warszawa: Polskie Towarzystwo Studiów Międzynarodowych.
3.
Czupryński A., Wiśniewski B., Zboina J. (2017). Nauki o bezpieczeństwie. Wybrane problemy badań. Józefów: Wydawnictwo CNBOP-PIB.
4.
Dudzikowa M. (2012). Sytuacja problematyczna interdyscyplinarności w naukach społecznych (…) (z kryzysem w tle), [w:] A. Chmielewski, M. Dudzikowa, A. Grobler (red. nauk.), Interdyscyplinarnie o interdyscyplinarności. Między teorią a praktyką. Kraków: Wydawnictwo Impuls.
5.
Glen A., (2012). Podstawy poznawcze obrony powietrznej, „Zeszyty Naukowe”, nr 4(89). Warszawa: Akademia Obrony Narodowej.
6.
Mostowski A.S. (1952). Sentences Undecidable in Formalized Arithmetic: An Exposition of the Theory of Kurt Gödel. Praeger.
7.
Gryz J. (2010). Zarys teorii Bezpieczeństwa. Warszawa: Wydawnictwo AON.
8.
Heller M. (2016). Filozofia nauki. Kraków: Copernicus Center Press.
9.
Kaczmarek T.T. (2008). Ryzyko i zarządzanie ryzykiem. Ujęcie interdyscyplinarne. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
10.
Korzeniowski L.F. (2017). Podstawy nauk o bezpieczeństwie, wyd. 2. Warszawa: Difin.
11.
Marciszewski W. (1998). Sztuczna inteligencja. Warszawa: Znak.
12.
Pelc M. (2012). Elementy metodologii badań naukowych. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Obrony Narodowej.
13.
Piwowarski J. (2017). Transdyscyplinarna istota kultury bezpieczeństwa narodowego. Słupsk: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pomorskiej w Słupsku.
14.
Shakespeare W. (1984). Dzieje żywota króla Henryka Piątego, tłum. M. Słomczyński. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
15.
Sulowski S. (2015). O rozwoju badań i postulacie interdyscyplinarności w naukach o bezpieczeństwie, [w:] S. Sulowski (red.), Tożsamość nauk o bezpieczeństwie. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
16.
Sulowski S. (2015). Tożsamość nauk o bezpieczeństwie, S. Sulowski (red. nauk.). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
17.
Śliwerski B. (2012). Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości. Kraków: Impuls.
18.
Raczkowski K., Żukrowska K., Żuber M. (2013). Interdyscyplinarność nauk o bezpieczeństwie. Paradygmat, wiedza, demarkacja. Warszawa: Difin.
19.
Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 8 sierpnia 2011 roku w sprawie obszarów wiedzy, dziedzin nauki i sztuki oraz dyscyplin naukowych i artystycznych, Dz.U. z 2011 r. Nr 179, poz. 1065. Załącznik do rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 8 sierpnia 2011 roku.
20.
Shakespeare W., (tłumaczenie M. Słomczyński) (1984). Dzieje żywota króla Henryka Piątego. Wydawnictwo Literackie, Kraków.
21.
Sienkiewicz P., Marszałek M., Świeboda H. (red. nauk.). (2010). Metodologia badań bezpieczeństwa narodowego, tom 1. Warszawa: Bezpieczeństwo. Wydawnictwo Akademii Obrony Narodowej.
22.
Wawrzusiszyn A., Grzyb J. (2015). Bezpieczeństwo i edukacja w zmieniającej się rzeczywistości, (red. nauk.) B. Wiśniewski, R. Socha, B. Kaczmarek. Ełk: Mazurski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Ełku.
23.
Wróblewski R. (2017). Wprowadzenie do nauk o bezpieczeństwie. Siedlce: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach.
24.
Zięba R. (1997). Kategoria bezpieczeństwa w nauce o stosunkach międzynarodowych, [w:] R. Zięba, D.B. Bobrow, E. Haliżak (red.), Bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe u schyłku XX w. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
25.
Zych J., Fórmaniak C. (2016). Metoda studium przypadku do analizy procesów decyzyjnych w zarządzaniu kryzysowym, [w:] J. Zych (red. nauk.), Studia Przypadków w Badaniach Bezpieczeństwa. Poznań: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bezpieczeństwa.
26.
Zych J. (2013). Gry decyzyjne dla kształtowania kompetencji kadr menedżerskich zarządzania kryzysowego. Gdynia: Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte.
27.
Zych J. (2002). Model walki sił obrony powietrznej szczebla taktycznego. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej.
28.
Zych J. (2017). Teleinformatyka dla Bezpieczeństwa. Poznań: Fundacja na Rzecz Czystej Energii.