PL EN
Wydawnictwo
AWSGE
Akademia Nauk Stosowanych
WSGE
im. Alcide De Gasperi
ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (87-112)
Gotowość do zmiany formy nauczania dzieci ze spektrum autyzmu
 
Więcej
Ukryj
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Artykuł podejmuje zagadnienie gotowości do zmiany formy nauczania dzieci ze spektrum autyzmu i stanowi próbę odpowiedzi na pytania o sposoby terapii oraz edukacji tych osób. Przedstawiony zostanie Program VB-MAPP jako konkretna egzemplifikacja całościowego postępowania diagnostyczno- terapeutycznego ułatwiającego podjęcie profesjonalnej decyzji o zmianie formy nauczania. Rozważaniom ma towarzyszyć kwestia coraz częściej obecna w dyskursie naukowym oraz wśród praktyków, nauczycieli, terapeutów, rodziców: Czy system oświaty w Polsce odpowiada na specjalne potrzeby dzieci oraz czy inkluzja to zawsze właściwa droga?
 
REFERENCJE (31)
1.
Barbera M.L., Rasmussen T. (2017). Metoda zachowań werbalnych. Jak uczyć dzieci z autyzmem i innymi zaburzeniami rozwojowymi. Warszawa: SCOLARIS.
 
2.
Bobrowicz-Lenartowska L. (2000). Autyzm dziecięcy; zagadnienia diagnozy i terapii. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
 
3.
Carr J. (1984). Pomoc dziecku upośledzonemu. Warszawa.
 
4.
Dębińska G., Florek A., Hamerlak K. (2015). Tworzenie optymalnych warunków dla ucznia z autyzmem i zespołem Aspergera w edukacji włączającej na I etapie edukacyjnym. Warszawa: ORE.
 
5.
Dziurzyński K., Łukasiewicz A. (2011). Wykluczony na drodze do inkluzji – miejsce edukacji w pokonywaniu wykluczenia. Biała Podlaska: Wydawnictwo PSW im. Papieża Jana Pawła II, s. 50–74.
 
6.
Faherty C. (2016). Autyzm… co dla mnie znaczy?. Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego.
 
7.
Florek A., Hamerlak K. Dziecko autystyczne i z zespołem Aspergera w przedszkolu i szkole. Włączanie do grupy rówieśniczej i tworzenie warunków sprzyjających uczeniu się. Warszawa: ORE.
 
8.
Frith U. (2016). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP.
 
9.
Frost L., Bondy A. (2013). The Picture Exchange Communication System. Podręcznik. Wyd. Pyramid Educational Consultants of Poland.
 
10.
Grandin T. (2006). Myślenie obrazami oraz inne relacje z życia z autyzmem. Warszawa: Wyd. Fraszka Edukacyjna.
 
11.
Grandin T. (2017). Autyzm i problemy natury sensorycznej. Gdańsk: Wyd. Harmonia UNIVERSALIS.
 
12.
Grandin T., Panek R. (2019). Mózg autystyczny. Podróż w głąb niezwykłych umysłów. Kraków: Copernicus Center Press.
 
13.
Hollin P., Baron-Cohen S., Hadwin J. (2012). Jak uczyć dzieci z autyzmem czytania umysłu. Zeszyt ćwiczeń dla nauczycieli i rodziców. Kraków: Wyd. JAK Kluczowe zasady służące promocji jakości w edukacji włączającej (2009). Europejska Agencja Rozwoju Edukacji Uczniów ze Specjalnymi Potrzebami. Dania/Bruksela.
 
14.
Listkowska B. (2012). Antropologia filozoficzna prof. Mieczysława Gogacza jako metafizyka człowieka i metafizyka osoby. Warszawa: Wyd. Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
 
15.
Lovaas I. (1993). Nauczanie dzieci niepełnosprawnych umysłowo. Warszawa.
 
16.
Łażewska D. Wykluczenie społeczne a rozwój osoby ludzkiej. Aspekty filozoficzno-pedagogiczne. Journals of Modern Science. WSGE Józefów 3/18/2013, s. 29–47.
 
17.
Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych – X Rewizja. Tom I (2009): Światowa Organizacja Zdrowia.
 
18.
Mikołajczyk J. VB-MAPP od oceny funkcjonalnej do efektywnego wspierania komunikacji dziecka. Terapia Specjalna, nr 2/2018, s. 21–28.
 
19.
Pisula E., Danielewicz D. (2003). Terapia i edukacja osób z autyzmem. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego.
 
20.
Prizant B., Fields-Meyer T. (2017). Niezwyczajni ludzie. Nowe spojrzenie na autyzm. Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego.
 
21.
Rogers S.J., Dawson G. (2010). Early Start Denver Model for young children with autism. New York: Guilford Press.
 
22.
Rogers S.J., Dawson G., Vismara L.A. (2015). Metoda wczesnego startu dla dziecka z autyzmem (ESDM). Jak wykorzystywać codzienne aktywności, aby pomóc dzieciom tworzyć więzi, komunikować się i uczyć. Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego.
 
23.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. W sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym Silberman S. (2017). Neuroplemiona. Dziedzictwo autyzmu i przyszłość neuroróżnorodności. Białystok: Wyd. Vivante.
 
24.
Skinner B.F. (1957). Verbal behawior. New York: Appleton-Century-Crofts.
 
25.
Suchowierska M., Ostaszewski P., Bąbel P. (2016). Terapia behawioralna dzieci z autyzmem. Teoria, badania i praktyka stosowanej analizy zachowania. Sopot: GWP.
 
26.
Sundberg M.L. (2015a). VB-MAPP. Ocena osiągania kamieni milowych rozwoju i planowanie terapii. Podręcznik. Program do oceny umiejętności językowych i społecznych dzieci z autyzmem i innymi zaburzeniami rozwoju. Warszawa: SCOLARIS.
 
27.
Sundberg M.L. (2015b). VB-MAPP. Zachowania werbalne. Kwestionariusz. Program do oceny umiejętności językowych i społecznych dzieci z autyzmem i innymi zaburzeniami rozwoju. Warszawa: SCOLARIS.
 
28.
Szafrańska A. (2019). Kształcenie dzieci z autyzmem i z zespołem Aspergera. Wybrane problemy. Pedagogika. Studia i Rozprawy. t. 28, s. 181–191.
 
29.
Ustawa z 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U. z 11 stycznia 2017 r., poz. 59 z późn. zm.) oraz rozporządzenia wykonawcze.
 
30.
Waligórska A. (2019). Zintegrowany model terapii autyzmu opartej na dowodach – model National Professional Development Center on Autism Spectrum Disorders. Psychiatria Polska. t. 53(4), s. 753–770.
 
31.
Wong L. (2014). Evidence-Based Practices for Children, Youth and Young Adults with Autism Spectrum Disorder, http://autismpdc.fpg.unc.edu/s... autismpdc.fpg.unc.edu/files/2014-EBP-Report.pdf (dostęp: 06.02.2021).
 
Journals System - logo
Scroll to top