Autor snuje refleksję na temat tego, że w obecnych czasach konieczna jest powszechna solidarność, wynikająca z odpowiedzialności współczesnego człowieka. Wskazuje na potrzebę odnowy pojedynczych osób, jak i społeczeństwa, która będzie w stanie zapewnić ludzkości sprawiedliwość, solidarność, troskę, uczciwość, jak również zaspokoić potrzeby i prawa człowieka. Solidarność, będąca dobrem publicznym, należąca do natury społeczeństwa domaga się jej urzeczywistnienia dla dobra ludzkości. Nie wystarczy, aby była odgórnie zadekretowana prawnie (w międzynarodowych aktach prawnych), lecz potrzebuje aktywnego uczestnictwa we wspólnocie, partycypacji w niej, w tworzeniu więzi międzyludzkiej, realizacji interesu wspólnego. W społeczeństwach współczesnej zglobalizowanej przestrzeni jednym z instrumentów budowania kultury tolerancji winna stać się komunikacja spełniająca wymogi etyczne. Uznać należy, iż transmitowanie informacji o uzgodnionych wartościach za pomocą języka, a także sam język winne stać się przekaźnikami wartości. Narody, rządy państw zostały sprowokowane do ponownego przedyskutowania, rozpatrzenia życia społecznego, politycznego i ekonomicznego od strony podstaw antropologicznych, etyczno-solidarnościowych i prawnych przy uwzględnieniu poprawnej wizji człowieka, społeczeństwa i demokracji.