BOOK CHAPTER (43-64)
The ethos of universal solidarity – a call for the responsibility
of modern man
More details
Hide details
1 |
Prodziekan Wydziału Prawa i Administracji,
Kierownik Katedry Teorii, Filozofii Prawa i Praw Człowieka
Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Warszawie |
KEYWORDS
ABSTRACT
The author reflects on the subject that universal solidarity resulting from the
responsibility of modern man is necessary in these times. He points to the
need to regenerate individual people, as well as the society, which will help to
provide justice, solidarity, care, honesty and justice to human needs and rights.
Solidarity, being a public good, belonging to the nature of society, demands
its implementation for the good of mankind. It is not enough to be legally
enforceable (in international legal acts), but it needs active participation in the
community, creation interpersonal bonds, implementation of the common
interest. In the societies of modern globalized space, communication that meets
ethical requirements should become one of the instruments of building a culture
of tolerance. It should be recognized that transmitting information on agreed
values by means of language, as well as the language itself, should become
value transmitters. Nations, governments have been provoked to re-discuss and
consider social, political and economic life from the anthropological, ethicalsolidarity
and legal point of view, taking into account the correct vision of man,
society and democracy.
REFERENCES (33)
1.
Bamyeh, M.A. (2007). Fluid Solidarities. Affiliations beyond the nation. W: J. Goodman, P. James (red.), Nationalism and Global Solidarities. Alternative Projections to Neoliberal Globalization, London–New York: Routledge/Warwick Studies in Globalisation, s. 160.
2.
Bauman, Z. (2004). Życie na przemiał, tłum. T. Kunz, Kraków: Wydawnictwo Literackie, s. 13, 27, 133 i n.
3.
Baurmann, M. (1999). Solidarity as a Social Norm and as a Constitutional Norm. W: K. Bayertz (red.), Solidarity, Dordrecht: Kluwer Academic Publishers, s. 234.
4.
Bielska-Brodziak, A., Bogucka, I. (2012). Solidaryzm jako termin prawny i jego funkcjonowanie w praktyce orzeczniczej. W: A. Łabno (red.), Idea solidaryzmu we współczesnej filozofii prawa i polityki, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, s. 206–207.
5.
Coicaud, J.M., Wheeler, N.J. (2008). National Interest and International Solidarity. Particular and Universal Ethic in International Life, Tokyo–New York– Paris: United Nations University Press.
6.
Conçado Trindade, A.A. (2010). International Law for Humankid. Towards a New Jus Gentium, Leiden–Boston: Brill Nijhoff.
7.
De Beer, P., Koster, F. (2009). Sticking Together or Falling Apart? Solidarity in an Era of Individualization and Globalization, Amsterdam: Amsterdam University Press, s. 42.
8.
Donati, P. (2009). What Does „Subsidiarity” Mean? The Relational Perspective, „Journal of Markets & Morality” nr 12/2, s. 223.
9.
Dubisz, S. (red.) (2008). Słownik języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, t. P–Ś, s. 1297.
10.
Encyklopedia Katolicka, t. 4, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL 1973, kal. 1195–1196.
11.
Filek, J. (2003). Filozofia odpowiedzialności XX wieku, Kraków: „Znak”.
12.
Finnis, J.M. (1998). Aquinas. Moral, Political and Legal Theory, Oxford: Oxford University Press; zob. idem (2001), Prawo naturalne i uprawnienia naturalne, tłum. K. Lossman, Warszawa: „ABC”.
13.
Gould, C.C. (2007). Transnational Solidarities, „Journal of Social Philosophy” nr 38/1, s. 148–164.
14.
Habermas, J. (1990). Justice and Solidarity: On the Discussion Concerning Stage. W: T.E. Wren (red.), The Moral Domain, Cambridge: MIT Press, s. 228.
15.
Jonas, H. (1996). Zasady odpowiedzialności. Etyka dla cywilizacji technologicznej, Kraków: „Platan”.
16.
Kolers, A.H. (2012). Dynamics of Solidarity, „The Journal Political Philosophy” nr 20(4), s. 365–383.
17.
Łomny, Z. (1995). Człowiek i edukacja wobec przemian globalnych, Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, s. 140 i n.
18.
Jedynak, S. (red.) (1994). Mały słownik etyczny, Bydgoszcz: „Branta”, s. 60.
19.
Maritain, J. (2001). Dziewięć wykładów o podstawowych pojęciach filozofii moralnej, tłum. J. Merecki SDS, Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, s. 176.
20.
Markowski, A., Pawelec, R. (2001). Słownik wyrazów obcych i trudnych, Warszawa: Wydawnictwo Wilga, s. 804.
21.
Olejnik, S. (1985). Etos, etyka pracy zawodowej. W: idem (red.), W kręgu moralności chrześcijańskiej, Warszawa: ODiSS, s. 216.
22.
Ossowska, M. (2000). Ethos rycerski i jego odmiany, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 7.
23.
Rippe, K.P. (1998). Diminishing Solidarity, „Ethical Theory and Moral Practice” nr 1, s. 355–374.
24.
Slaughter, A.J. (2005). Security, Solidarity and Sovereignty: The Grand Themes of UN Reform, „American Journal of International Law” t. 99, nr 3, s. 619–631.
25.
Stępień, B.A. (1995). Wstęp do filozofii, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, s. 342.
26.
Stjerno, S. (2004). Solidarity in Europe. The History of an Idea, Cambridge: Cambridge University Press, s. 42–317.
27.
Styczeń, T. (1993). Wprowadzenie do etyki, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, s. 265.
28.
Childress, D.E. (red.) (2012). The Role of Ethic in International Law, III, Cambridge: Cambridge University Press.
29.
Tkacz, S., Wentkowska, A. (2012). O naturze teoretyczno-prawnej i uwikłaniach pojęcia „solidaryzm”. W: A. Łabno (red.),Idea solidaryzmu we współczesnej filozofii prawa i polityki, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, s. 206–207.
30.
Turner, A. (2001). Just Capital. The Liberal Economy, London: Macmillan Pub Ltd.
31.
Weber, M. (2007). The Concept of Solidarity in the Study of World Politics: Towards a Critical Theoretic Understanding, „Review of International Studies” nr 33, s. 698.
32.
Weil, S. (1949). L’enracinement: prélude á une déclaration des devoirs envers l’être humain, Paris: Gallimard, s. 8.
33.
Wolfram, R., Kojima C. (red.) (2010). Solidarity: A Structural Principle of International Law, Heidelberg–Dordrecht–London–New York: Springer- Verlag Berlin Heidelberg.