ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (113-135)
Edukacja oraz pomoc psychologiczno-pedagogiczna realizowana
zdalnie w opinii rodziców, uczniów i nauczycieli
Więcej
Ukryj
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Edukacja zdalna, a więc także pomoc psychologiczno-pedagogiczna, stała
się w okresie pandemii koniecznością, a nie dobrowolnym wyborem lub też
narzędziem wspomagającym tradycyjną edukację. Należało więc zastanowić
się nad tym, czy i jak pandemia wpłynęła na cały proces edukacji? Czy
i jak z zaistniałą zmianą poradzili sobie uczniowie, rodzice i nauczyciele?
Czy i jakie trudności – zwłaszcza w zakresie udzielania pomocy psychologiczno-
pedagogicznej napotkali? Czy i jak pandemia wpłynęła na funkcjonowanie
psychofizyczne uczniów, rodziców i nauczycieli?
Zaplanowane badania pozwoliły na ukazanie aktualnej sytuacji w edukacji
na poziomie szkoły podstawowej, a także pokazały zakres i oczekiwania respondentów
odnośnie do udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Badania te pozwoliły na ukazanie nie tylko pierwszych doświadczeń, sugestii
i wniosków, ale także na ukazanie zmian psychofizycznych wśród respondentów
(takich jak przykładowo przeciążenie rodziców, fobie, lęki), ich
obaw, kondycji psychofizycznej oraz dostrzeganych zagrożeń (np. objawy
depresji wśród dzieci i rodziców, brak motywacji) i przewidywanych zmian
w dalszej przyszłości i edukacji, także tej tradycyjnej.
REFERENCJE (26)
1.
Bębas S., Jędrzejko M., Kasprzak K., Szwedzik A., Taper A. (2017). Cyfrowe dzieci – Zjawisko. Uwarunkowania. Kluczowe problemy. Warszawa–Milanówek: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, s. 28, 73, 76, 171–172.
2.
Brammer L.M. (1984). Kontakty służące pomaganiu. Procesy i umiejętności. Warszawa: SPP PTP.
3.
Buchner A., Wierzbicka M., Szeniawska M., Raport Edukacja w czasie pandemii, (2020)
https://centrumcyfrowe.pl/wp-c... Raport_Edukacja-zdalnaw-czasie-pandemii.-Edycja-II.pdf, (dostęp:0303.2021).
4.
Cortesi S., Hasse A., Lombana-Bermudez A., Kim S., Gasser U. (2020). Youth and digital citizenship+ (plus): Understanding skills for a digital world. Youth and Media, Berkman Klein Center for Internet & Society
https://cyber.harvard.edu/publ..., (dostęp: 26.03.2021).
5.
Dylak S. (2013). Architektura wiedzy w szkole. Warszawa: Wydawnictwo DIFIN, s. 112–113, 156–157.
6.
James R.K., Gilliland B.E. (2006). Strategie interwencji kryzysowej. Pomoc psychologiczna poprzedzająca terapię. Warszawa: PARPA. Wydawnictwo Edukacyjne.
7.
Jankowiak B., Jaskulska S. (2020). Dobrostan nauczycieli i nauczycielek a ich postawy wobec kształcenia na odległość w czasie pandemii COVID-19, Przegląd Pedagogiczny, (1), s. 219–232.
10.
Pisula E., Pankowski D., Nowakowska I., Banasiak A., Wytrychiewicz-Pankowska K., Markiewicz M., Jórczak A. (2020). Nauczyciele w sytuacji powrotu do szkół w czasie pandemii SARS-CoV-2. Raport z badań przeprowadzonych od 10 września do 10 października 2020. Open Science Framework. doi: 10.17605/OSF.IO/6ZNCE.
13.
Pyżalski J. (2019). Cyfrowa pedagogika medialna. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski. (red.) Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA.
14.
Pyżalski J., Zdrodowska A., Tomczyk Ł., Abramczuk K. (2019a). Polskie badanie EU Kids Online 2018. Najważniejsze wyniki i wnioski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
15.
Pyżalski J. (red.) (2020). Edukacja w czasach pandemii wirusa COVID-19. Z dystansem o tym, co robimy obecnie jako nauczyciele. Warszawa: EduAkcja, s. 2–27, e-book
https://zdalnie.edu-akcja.pl/ (dostęp: 10.06.2021).
16.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 11 marca 2020 r. w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz.U.2020, poz. 410 późn. zm.).
17.
Rubacha K. (2008). Metodologia badań nad edukacją. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ŁOŚGRAF.
18.
Siuda P., Stunża G.D. (red.) (2012). Dzieci Sieci – kompetencje komunikacyjne najmłodszych: Raport z badań. Gdańsk: Instytut Kultury Miejskiej, s. 5–62.
19.
Słowik M. (2018). Wybrane kompetencje medialne i informacyjne dzieci. W: K. Piech. Zagadnienia aktualne poruszane przez młodych naukowców.
20.
Kraków: CREATIVETIME, s. 489–494.
21.
Smahel D., Machackova H., Mascheroni G., Dedkova L., Staksrud E., Ólafsson K., Livingstone S., Hasebrink U. (2020). EU Kids Online 2020: Survey results from 19 countries. EU Kids Online. DOI: 10.21953/lse.47fdeqj01ofo.
22.
Tanaś M. (2004). Dydaktyczny kontekst kształcenia na odległość. W: M. Tanaś (red.), Pedagogika a środki informatyczne i media. Warszawa–Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, s. 31–44.
23.
Tanaś M. (2005). Technologia informacyjna w procesie dydaktycznym. Warszawa: Mikom.
24.
Tanaś M. (2011). Kształcenie komplementarne na poziomie akademickim – kontekst dydaktyczny i informatyczny. „Heteroglossia. Studia Kulturoznawczo-Filologiczne” 1, s. 95–106.
25.
Tanaś M. (2015). Distance Education as an Object of Study and Refl ection of Pedagogy in Poland. International Journal of Electronics and Telecommunications, 61(3), s. 237–243.
26.
Tanaś M., Galanciak S. (2018). Mistrz i uczeń w cyberprzestrzeni. Cyberprzestrzeń – człowiek – edukacja, t. 3. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls.