ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (199-220)
Bezpieczeństwo kosmetyków
w świetle prawa polskiego
oraz unijnego
Więcej
Ukryj
1 |
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej
im. Alcide De Gasperi w Józefowie |
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Dawno już kosmetyki stały się przedmiotami powszechnego użytku. Ich wytwarzanie to również wielka i dochodowa gałąź produkcji. Stąd też niebagatelnego znaczenia nabiera problem ich bezpieczeństwa dla zdrowia potencjalne go użytkownika. W jednym opracowaniu nie sposób jest omówić wszystkich
aspektów (technicznych, organizacyjnych czy prawnych) związanych z bezpieczeństwem kosmetyków. Dlatego podjęto w nim próbę przedstawienia jedynie prawnych uwarunkowań bezpieczeństwa kosmetyków w oparciu o przepisy prawa polskiego oraz unijnego. W pierwszej części przedstawiona została
definicja kosmetyku (produktu kosmetycznego) w prawie polskim i unijnym,
a także w USA. Okazuje się, że pod tym pojęciem kryje się − w przypadku
przepisów polskich oraz Unii Europejskiej − aż 20 grup różnorodnych produktów. W części drugiej omówione zostały prawne regulacje związane z bezpieczeństwem kosmetyków skierowane bezpośrednio do producenta. Bowiem
to producent w pierwszej kolejności jest odpowiedzialny za wprowadzenie
do obrotu bezpiecznego kosmetyku (produktu kosmetycznego). Wreszcie −
w części końcowej − przedstawiono regulacje prawne związane z funkcjonowaniem organów nadzoru nad bezpieczeństwem produkcji (Państwowa Inspekcja Sanitarna) oraz w zakresie znakowania, zafałszowań i prawidłowości
obrotu kosmetyków (Inspekcja Handlowa).
REFERENCJE (29)
1.
Borkowski M. (2015). Prawo kosmetyczne. Zarys prawa polskiego i europejskiego. Wydawnictwo Gdańskiej Szkoły Wyższej, Gdańsk.
2.
Budzowski A. (2012). Zarządzanie bezpieczeństwem produktów kosmetycznych w świetle nowych przepisów unijnych. „Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka”, nr 4, s. 23–39.
3.
Dąbrowska D., Kaniewski J. (2006). Ochrona konsumenta przed szkodą wynikłą z użycia kosmetyku w prawie polskim i amerykańskim. Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Krakowie, s. 49–64. Kosmetyk. Słownik języka polskiego, red. M. Szymczak (1978). Warszawa, PWN.
4.
Report on EU customs enforcement of intellectual property rights − results at the EU border 2015, EU Publication Office, Luxembourg 2015.
5.
Rzeźnik S.Z., Kordus K., Śpiewak R. (2012). „Kosmeceutyki” i „dermokosmetyki” − unikalna kategoria produktów do pielęgnacji skóry czy zwykły chwyt marketingowy?, „Estetologia Medyczna i Kosmetologia” 2 (4), s. 101–103.
6.
Sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady na temat oświadczeń o produktach sporządzanych na podstawie wspólnych kryteriów w branży kosmetycznej, Bruksela, dnia 19.09.2016 r. COM (2016) 580 final.
7.
Szewczyk K., Młynarczyk J. (2015). Historia kosmetyków kolorowych. „Zeszyty naukowe – Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości w Warszawie” nr 2(1) s. 61−67.
8.
Wąsik D. (2016). Ustawa o kosmetykach – komentarz. Wolters Kluwer, Warszawa.
13.
Uzasadnienie do rządowego projektu ustawy o kosmetykach, Sejm III kadencji, druk 2281 z dnia 16 października 2000 r.,
http://orka.sejm.gov.pl/Rejest... [data dostępu: 25.09. 2016].
14.
Dyrektywa Rady (76/768/EWG) z dnia 27 lipca 1976 roku w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących kosmetyków (Dz. Urz. WE L 262, s. 169 i nast.).
15.
Dyrektywa 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 roku w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (Dz. Urz. L 11/4, s. 447 i nast.).
16.
Rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 22 marca 1928 roku o dozorze nad artykułami żywności i przedmiotami użytku (Dz.U. nr 36, poz. 343).
17.
Rozporządzenie Ministra Opieki Zdrowotnej z dnia 25 czerwca 1934 roku wydane w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu o dozorze nad wyrobem i obiegiem środków kosmetycznych (Dz.U. nr 62, poz. 523).
18.
Rozporządzenie Ministra Opieki Społecznej z dnia 18 stycznia 1939 roku wydane w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu o dozorze nad wyrobem i obiegiem środków kosmetycznych (Dz.U. nr 13, poz. 72).
19.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 czerwca 2003 roku w sprawie określenia kategorii produktów będących kosmetykami (Dz.U. nr 125, poz. 1168).
20.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 marca 2005 roku w sprawie list substancji niedozwolonych lub dozwolonych z ograniczeniami do stosowania w kosmetykach oraz znaków graficznych umieszczanych na opakowaniach kosmetyków (Dz.U. nr 72, poz. 642).
21.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 roku dotyczące produktów kosmetycznych (Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 59−209).
22.
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 roku w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. z 2014 r., poz. 1145).
23.
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/1754 z dnia 6 października 2015 roku zmieniające załącznik 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 285, tom 58, z dnia 30 października 2015 r.).
24.
Ustawa z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1412).
25.
Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1059 z późn. zm.).
26.
Ustawa z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 475).
27.
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2008 r., nr 45, poz. 271 z późn. zm.).
28.
Ustawa z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 322 z późn. zm.).
29.
Wyrok NSA z dnia 19 maja 2009 roku sygn. II GSK 899/08. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych,
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/d... [data dostępu: 28.09. 2016].