PL EN
Wydawnictwo
AWSGE
Akademia Nauk Stosowanych
WSGE
im. Alcide De Gasperi
ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (178-194)
Autorytet dziadków czyli doświadczenie i mądrość – atuty późnej dorosłości
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Wydział Zamiejscowy Nauk o Społeczeństwie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Stalowej Woli
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Niniejszy artykuł jest refleksją nad autorytetem dziadków w wychowaniu współczesnej młodzieży, która jak nigdy dotąd potrzebuje godnych wzorów do naśladowania. Rozważania rozpoczyna krótkie wprowadzenie do tematyki wpływu osób starszych, które ze względu na swój wiek odznaczają się mądrością i bogatym doświadczeniem, a w życiu zazwyczaj kierują się wartościami ponadczasowymi: dobrem, pięknem oraz prawdą. Ponieważ autorytet pedagogiczny powinien hołdować właśnie tym wartościom, osoby starsze sprawujące rolę dziadków bez wątpienia powinny stać się takim autorytetem dla swoich wnuków. W kolejnych częściach artykułu znajdują się propozycje rozumienia pojęcia autorytetu, następnie przedstawiono analizę specyfiki osobowości starszych osób w roli dziadków, mogących stanowić autorytet dla swoich wnuków. Tekst został zakończony krótkim podsumowaniem oraz wnioskami, które wyraźnie wskazują na potrzebę przyjmowania autorytetu dziadków, będących wzorem do naśladowania dla współczesnej młodzieży w trudnej obecnie rzeczywistości społecznej.
 
REFERENCJE (31)
1.
Bakalarczyk R. (2011). Ubóstwo wśród ludzi starszych. W: M. Syska (red.). Z godnością w jesień życia ( s. 7-19). Wrocław – Warszawa: Wyd. OMS im. F. Lassalle’a.
 
2.
Bartel S. (1999). Autorytet rodzicielski. W: E. Ozorowski (red.). Słownik małżeństwa i rodziny (s. 31-32). Warszawa – Łomianki: Wyd. Akademii Teologii Katolickiej, Fundacja Pomoc Rodzinie.
 
3.
Breś A. (2012). Wychowanie do wartości strategią obrony życia młodych osób. W: S. Ćmiel (red.). Przestępczość nieletnich - teoria i praktyka (s.435-456). Józefów: Wyd. WSGE.
 
4.
Chałas K. (2003). Wychowanie ku wartościom. Elementy teorii i praktyki, t. I. Lublin-Kielce: Wyd. Jedność.
 
5.
Chodkowska M. Realizacja ról dziadków w rodzinach polskich tradycyjnych i współczesnych. Pozyskano [20.05.2013]: http://www.pulib.sk/elpub2/FF/....
 
6.
Czerniawska O. (2011). Nowe drogi w andragogice i gerontologii. Łódź: Wyd. AHE w Łodzi.
 
7.
Dyczewski L.(1994). Rodzina. Społeczeństwo. Państwo. Lublin: Wyd. KUL.
 
8.
Dziewiecki M. (2002). Wychowanie w dobie ponowoczesności. Kielce: Wyd. Jedność.
 
9.
Erazmus E. (2012). Dylematy w wychowaniu: wolności i bezpieczeństwa, swobody i przymusu czy obowiązku… . Journal of Modern Science, tom 1/12, s. 35-103.
 
10.
Halicka M. (2008). Dostęp osób starszych do edukacji. W: B. Szatur-Jaworska (red.). Stan przestrzegania praw osób starszych w Polsce. Analiza i rekomendacje działań (s. 111-114).Warszawa: Wyd. Biuletyn RPO.
 
11.
Jan Paweł II. (1999). List do osób w podeszłym wieku. Poznań-Warszawa: Wyd. Pallottinum.
 
12.
Jan Paweł II. (2002). Orędzie do Światowego Zebrania poświęconego sprawie starzenia się ludności. W: Nauczanie Papieskie, t. V (s. 224-225). Poznań-Warszawa: Wyd. Pallottinum.
 
13.
Jan Paweł II. (1986). W doświadczeniach starości łączcie się z Chrystusem na Krzyżu. Przemówienie do ludzi starych w Monachium, 19 listopada 1980 r. Poznań-Warszawa: Wyd. Pallottinum.
 
14.
Kozłowski W., Matczak E. (2012). Zawód dla mojego dziecka: aspiracje rodziców). Journal of Modern Science, tom 2/13, s. 49-58.
 
15.
Kułaczkowski J. (2006). Aspekty autorytetu rodziców wobec dziecka. Studia Warmińskie nr XLIII, s. 237-244.
 
16.
Nowak M. (2008). Teorie i koncepcje wychowania. Warszawa: Wyd. Akademickie i Profesjonalne.
 
17.
Łobocki M. (2009). Teoria wychowania w zarysie. Kraków: Wyd. Impuls.
 
18.
Okoń W. (2007). Nowy Słownik Pedagogiczny (s.37-38). Warszawa: Wyd. Akademickie Żak.
 
19.
Papieska Rada Do Spraw Świeckich (1999). Ludzie starsi w rodzinie i społeczeństwie. Kraków: Wyd. Pijarów.
 
20.
Pikuła N., Kobierska R. (2009). Determinanty biologicznego procesu starzenia. Medi nr 4, s. 35-38.
 
21.
Sendyk M. (2010). Osoby starsze w roli dziadków. W: A. Nowicka (red.). Wybrane problemy osób starszych (s. 151-159). Kraków: Wyd. Impuls.
 
22.
Skura J. (2009). Dialog pokoleń. Wychowawca nr 2, 12/2009. Pozyskano [18.06.2013], http://www.wychowawca.pl/miesi....
 
23.
Stefaniak – Hrycko A. (2011). Międzypokoleniowy transfer wiedzy. W: A. Fabiś, M. Muszyński (red.). Społeczne wymiary starzenia się (s. 33-47). Bielsko – Biała: Wyd. Wyższa Szkoła Administracji.
 
24.
Szatur-Jaworska B., Błędowski P., Dzięgielewska M. (2006). Podstawy gerontologii społecznej. Warszawa: Wyd. Aspra-Jr.
 
25.
Szarota Z. (2004). Gerontologia społeczna i oświatowa. Kraków: Wyd. Naukowe Akademii Pedagogicznej.
 
26.
Szymczyk L. (2010). Rodzina jako wartość w wychowaniu dzieci w wieku.
 
27.
przedszkolnym. W: M. E. Ruszel (red.). Rodzina. Wartości. Przemiany (s. 71-83). Stalowa Wola – Rzeszów: Wyd. Fundacja Uniwersytecka w Stalowej Woli.
 
28.
Wiśniewska - Roszkowska K. (1989). Starość jako zadanie. Warszawa: Wyd. Pax.
 
29.
Wolski K. (1999). Autorytet. W: E. Ozorowski (red.). Słownik małżeństwa i rodziny (s. 30-31). Warszawa – Łomianki: Wyd. Akademii Teologii Katolickiej, Fundacja Pomoc Rodzinie.
 
30.
Zminy J. (2012). Nowe wyzwania wychowawcze. Pozyskano [15.05.2013], http://pedkat.pl/index.php/251....
 
31.
Zminy J. (2012). Autorytet nauczyciela i wychowawcy. Mieć czy być?. Pozyskano [20.05.2013 ]: http://pedkat.pl/index.php/251....
 
Journals System - logo
Scroll to top