ROZDZIAŁ KSIĄŻKI (178-194)
Autorytet dziadków czyli doświadczenie i mądrość
– atuty późnej dorosłości
Więcej
Ukryj
1 |
Wydział Zamiejscowy Nauk o Społeczeństwie
Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Stalowej Woli |
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Niniejszy artykuł jest refleksją nad autorytetem dziadków w wychowaniu współczesnej młodzieży, która jak nigdy dotąd potrzebuje godnych
wzorów do naśladowania. Rozważania rozpoczyna krótkie wprowadzenie
do tematyki wpływu osób starszych, które ze względu na swój wiek odznaczają się mądrością i bogatym doświadczeniem, a w życiu zazwyczaj
kierują się wartościami ponadczasowymi: dobrem, pięknem oraz prawdą.
Ponieważ autorytet pedagogiczny powinien hołdować właśnie tym wartościom, osoby starsze sprawujące rolę dziadków bez wątpienia powinny stać
się takim autorytetem dla swoich wnuków. W kolejnych częściach artykułu znajdują się propozycje rozumienia pojęcia autorytetu, następnie przedstawiono analizę specyfiki osobowości starszych osób w roli dziadków,
mogących stanowić autorytet dla swoich wnuków. Tekst został zakończony krótkim podsumowaniem oraz wnioskami, które wyraźnie wskazują
na potrzebę przyjmowania autorytetu dziadków, będących wzorem do naśladowania dla współczesnej młodzieży w trudnej obecnie rzeczywistości
społecznej.
REFERENCJE (31)
1.
Bakalarczyk R. (2011). Ubóstwo wśród ludzi starszych. W: M. Syska (red.). Z godnością w jesień życia ( s. 7-19). Wrocław – Warszawa: Wyd. OMS im. F. Lassalle’a.
2.
Bartel S. (1999). Autorytet rodzicielski. W: E. Ozorowski (red.). Słownik małżeństwa i rodziny (s. 31-32). Warszawa – Łomianki: Wyd. Akademii Teologii Katolickiej, Fundacja Pomoc Rodzinie.
3.
Breś A. (2012). Wychowanie do wartości strategią obrony życia młodych osób. W: S. Ćmiel (red.). Przestępczość nieletnich - teoria i praktyka (s.435-456). Józefów: Wyd. WSGE.
4.
Chałas K. (2003). Wychowanie ku wartościom. Elementy teorii i praktyki, t. I. Lublin-Kielce: Wyd. Jedność.
6.
Czerniawska O. (2011). Nowe drogi w andragogice i gerontologii. Łódź: Wyd. AHE w Łodzi.
7.
Dyczewski L.(1994). Rodzina. Społeczeństwo. Państwo. Lublin: Wyd. KUL.
8.
Dziewiecki M. (2002). Wychowanie w dobie ponowoczesności. Kielce: Wyd. Jedność.
9.
Erazmus E. (2012). Dylematy w wychowaniu: wolności i bezpieczeństwa, swobody i przymusu czy obowiązku… . Journal of Modern Science, tom 1/12, s. 35-103.
10.
Halicka M. (2008). Dostęp osób starszych do edukacji. W: B. Szatur-Jaworska (red.). Stan przestrzegania praw osób starszych w Polsce. Analiza i rekomendacje działań (s. 111-114).Warszawa: Wyd. Biuletyn RPO.
11.
Jan Paweł II. (1999). List do osób w podeszłym wieku. Poznań-Warszawa: Wyd. Pallottinum.
12.
Jan Paweł II. (2002). Orędzie do Światowego Zebrania poświęconego sprawie starzenia się ludności. W: Nauczanie Papieskie, t. V (s. 224-225). Poznań-Warszawa: Wyd. Pallottinum.
13.
Jan Paweł II. (1986). W doświadczeniach starości łączcie się z Chrystusem na Krzyżu. Przemówienie do ludzi starych w Monachium, 19 listopada 1980 r. Poznań-Warszawa: Wyd. Pallottinum.
14.
Kozłowski W., Matczak E. (2012). Zawód dla mojego dziecka: aspiracje rodziców). Journal of Modern Science, tom 2/13, s. 49-58.
15.
Kułaczkowski J. (2006). Aspekty autorytetu rodziców wobec dziecka. Studia Warmińskie nr XLIII, s. 237-244.
16.
Nowak M. (2008). Teorie i koncepcje wychowania. Warszawa: Wyd. Akademickie i Profesjonalne.
17.
Łobocki M. (2009). Teoria wychowania w zarysie. Kraków: Wyd. Impuls.
18.
Okoń W. (2007). Nowy Słownik Pedagogiczny (s.37-38). Warszawa: Wyd. Akademickie Żak.
19.
Papieska Rada Do Spraw Świeckich (1999). Ludzie starsi w rodzinie i społeczeństwie. Kraków: Wyd. Pijarów.
20.
Pikuła N., Kobierska R. (2009). Determinanty biologicznego procesu starzenia. Medi nr 4, s. 35-38.
21.
Sendyk M. (2010). Osoby starsze w roli dziadków. W: A. Nowicka (red.). Wybrane problemy osób starszych (s. 151-159). Kraków: Wyd. Impuls.
23.
Stefaniak – Hrycko A. (2011). Międzypokoleniowy transfer wiedzy. W: A. Fabiś, M. Muszyński (red.). Społeczne wymiary starzenia się (s. 33-47). Bielsko – Biała: Wyd. Wyższa Szkoła Administracji.
24.
Szatur-Jaworska B., Błędowski P., Dzięgielewska M. (2006). Podstawy gerontologii społecznej. Warszawa: Wyd. Aspra-Jr.
25.
Szarota Z. (2004). Gerontologia społeczna i oświatowa. Kraków: Wyd. Naukowe Akademii Pedagogicznej.
26.
Szymczyk L. (2010). Rodzina jako wartość w wychowaniu dzieci w wieku.
27.
przedszkolnym. W: M. E. Ruszel (red.). Rodzina. Wartości. Przemiany (s. 71-83). Stalowa Wola – Rzeszów: Wyd. Fundacja Uniwersytecka w Stalowej Woli.
28.
Wiśniewska - Roszkowska K. (1989). Starość jako zadanie. Warszawa: Wyd. Pax.
29.
Wolski K. (1999). Autorytet. W: E. Ozorowski (red.). Słownik małżeństwa i rodziny (s. 30-31). Warszawa – Łomianki: Wyd. Akademii Teologii Katolickiej, Fundacja Pomoc Rodzinie.