BOOK CHAPTER (22-57)
Authority or, maybe power – at the foundations of
misunderstanding, simplification and mystification
More details
Hide details
1 |
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach |
KEYWORDS
ABSTRACT
Apart from the widespread use of the term, authority remains a multifaceted phenomenon. It is perceived, interpreted and understood in numerous manners. The cardinal reason for that is understanding authority synonymously with power. The paper revises certain approaches to the
quintessence of authority; especially those tending to identify it with strict
discipline, submissive domination and taking formalised stances. The indicators of power and authority have been looked into in a particularly
thorough way. Authority has also been confronted and explicitly distinguished from authoritarianism.
Additionally, against the subjective-attributive interpretation background, the author presents his own, referring and two-subject concept as
well as analyses the fundamental values which appear foundations of authority (respect, esteem, trust, subordination, inspiration, following etc.).
Apart from the definition, the constitutive features of authority relation
are assessed, such as its aware character, two-subject type of the relation
(the accepting and the accepted subjects), hierarchical character of the social status of both sides, readiness for submission along with the genuine,
non-imposed subordination, two-sided nature of the source of authority
(personal and structural merits of the accepted subject and their perception, reception, valuing by the accepting subject) etc.
REFERENCES (77)
1.
Adorno, T. i in. (1950). The Authoritarian Personality. New York: Harper & Row.
2.
Aleksander, T. (2002). Geneza i cechy współczesnych autorytetów polskich. w: B. Gołębiowski (red.), Autorytety polskie. Łomża: Oficyna Wydawnicza „Stopka”.
3.
Arendt, H. (1994). Co to jest autorytet. w: H. Arendt, Między czasem minionym a przyszłym. Warszawa: Aletheia.
4.
Bachrach, P. i Baratz, S. M. (1970). Power and Poverty. Theory and Practice. New York: Oxford University Press.
5.
Baszkiewicz, J. (1999). Władza. Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum.
6.
Bauman, Z. (1962). Zarys socjologii. Zagadnienia i pojęcia. Warszawa: PWN.
7.
Bauman, Z. (1996). Socjologia. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
8.
Beetham, D. (1995). Legitymizacja władzy. w: J. Szczupaczyński (red.), Władza i społeczeństwo. t. I, Warszawa: Scholar.
9.
Bielik-Robson, A. (2001). Krytyka władzy jako strategia legitymizacyjna. w: Wolność i władza, Civitas. Studia z filozofii polityki 5, Warszawa: Collegium Civitas.
10.
Biersted, R. (1954). The Problem of Authority. w: M. Berger i in. (red.), Freedom and Control in Modern Society. New York: Van Nostrand.
11.
Bocheński, J. M. (1993). Co to jest autorytet. w: J. M. Bocheński, Logika i filozofia. Wybór pism. Warszawa: PWN.
12.
Brajowicz, S. M. (1974). Analiza filozoficzna pojęcia „autorytet”. Człowiek i światopogląd 6.
13.
Burdeau, G. (1990). Autorité. w: Encyclopedia Universalis. t. III. Paris: Encyclopedia Universalis Editeur.
14.
Burns, J. M. (1978). Leadership. New York: Harper & Row.
15.
Burns, J. M. (1995). Władza przywódcza. w: J. Szczupaczyński (red.), Władza i społeczeństwo. t. I, Warszawa: Scholar.
16.
Canetti, E. (1996). Masa i władza. Warszawa: Czytelnik.
17.
Darwall, S. (1995). Human Morality’s Authority. Philosophy and Phenomenological Research 55.
18.
Dietrich, M. (red.). (2002). Autorytet uczelni. Warszawa: Wydawnictwo SGGW.
19.
Flathman, R. E. (1980). The Practice of Political Authorithy. Chicago: University of Chicago Press.
20.
Friedrich, C. J. (1972). Tradition and Authority, New York-WashingtonLondon: Preager Publishers.
21.
Fromm, E. (1978). Ucieczka od wolności. Warszawa: Czytelnik.
22.
Gadamer, H-G. (2008). Autorytet i wolność krytyczna. w: H-G. Gadamer, Teoria, etyka, edukacja. Warszawa: PWN.
23.
Giddens, A. (2004). Socjologia. Warszawa: PWN.
24.
Goćkowski, J. (1998). Autorytet. w: Encyklopedia socjologii, t. I. Warszawa: Oficyna Naukowa.
25.
Hallowell, J. (1993). Moralne podstawy demokracji. Warszawa PWN:.
26.
Hampton, J. (1998). The Authority of Reason. Cambridge: CUP.
27.
Hindess, B. (1999). Filozofie władzy. Warszawa: PWN.
28.
Jagiełło, J. (red.). (2008). O autorytecie. W poszukiwaniu punktu odniesienia. Kraków: Znak.
29.
Jarmoszko, S. (2008). Agresja a przemoc – dylematy interpretacyjne. Artes Liberales 1/2 (4/5).
30.
Jarmoszko, S. (2010). Autorytet. Kontrowersje i aksjomaty. Warszawa: Oficyna ASPRA-JR.
31.
Kejzerow, N. M. (1976). Władza i autorytet. Warszawa: PWN.
32.
Kelman, H. C. i Hamilton, V. L. (1989). Crimes of Obedience. Toward a Social Psychology of Authority and Responsibility. New Haven-London: Yale University Press.
33.
Koralewicz, J. (1987). Autorytaryzm, lęk, konformizm. Wrocław: Ossolineum.
34.
Krasnodębski, Z. (1998). Autorytaryzm. w: Encyklopedia socjologii. t. I. Warszawa: Oficyna Naukowa.
35.
Lasswell, H. D. i Kaplan, A. (1950). Power and Society: A Framework for Political Inquiry. New Haven: Yale University Press.
36.
Łobocki, M. (1994). Autorytet w wychowaniu. Problemy OpiekuńczoWychowawcze 9.
37.
Marcińczyk, B. (1988). Autorytet osobowy jako ważna wartość w kontaktach międzyludzkich. w: Z. Oleszkiewicz, Z. Zaborowski (red.), Problemy samoświadomości, samowiedzy i interakcje między nauczycielem a uczniami. Warszawa: Instytut Kształcenia Nauczycieli.
38.
Marcińczyk, B. (1991). Autorytet osobowy: geneza, i funkcje regulacyjne. Katowice: Wydawnictwo UŚ.
39.
McMahon, C. (1994). Authority and Democracy. Princeton: Princeton University Press.
40.
Merton, R. (1982). Teoria socjologiczna i struktura społeczna. Warszawa: PWN.
41.
Mikołejko, A. (1991). Poza autorytetem? Społeczeństwo polskie w sytuacji anomii. Warszawa: KeyTex.
42.
Nisbet, R. A. (1974). Zmierzch autorytetu?. Więź 1.
43.
Ossowski, S. (1986). O strukturze społecznej. Warszawa: PWN.
44.
Pałecki, K. (1988). Prawo, polityka, władza. Warszawa: Universitas.
45.
Pieter, J. (2004). Słownik psychologiczny. Katowice: JMP Ltd.
46.
Raczkowska, J. (1999). Kłopoty z autorytetem. Problemy opiekuńczo-wychowawcze 1.
47.
Raz, J. (red.). (1990). Authority. New York: New York University Press.
48.
Russell, B. (1977). Authority and the Individual. London: Unwin Paperback.
49.
Russell, B. (2001). Władza. Nowa analiza społeczna. Warszawa: KiW.
50.
Ricoeur, P. (1999). Paradoks autorytetu. w: K. Michalski (red.), Oświecenie dzisiaj. Rozmowy w Castel Gandolfo. Kraków: Znak.
51.
Sabor, A. (2001). Zmierzch autorytetów?. Znak 8.
52.
Sartori, G. (1998). Teoria demokracji. Warszawa: PWN.
53.
Sennett, R. (1981). Authority. New York: Vintage Books.
54.
Sieradzan, J. (red.). (2009). Mit autorytetu – autorytet mitu. Białystok: Wydawnictwo UwB.
55.
Simmel, G. (2005). Socjologia. Warszawa: PWN.
56.
Skarga, B. (2004). Co nam po autorytetach. Tygodnik Powszechny 7.
57.
Skarga, B. (2007). Człowiek to nie jest piękne zwierzę. Kraków: Znak.
58.
Stampe, D. (1987). The Authority of Desire. Philosophical Review 96.
59.
Stróżewski, W. (1992). Mała fenomenologia autorytetu. w: W. Stróżewski, W kręgu wartości, Kraków: Znak.
60.
Sussman, D. (2003). The Authority of Humanity. Ethics 113.
61.
Szacki, J. (1995). Pojęcie autorytetu. Nauka 4.
62.
Szczepański, J. (1980). Autorytet w nauce. w: P. Rybicki, J. Goćkowski (red.), Autorytet w nauce. Warszawa-Wrocław: Ossolineum.
63.
Szczepański, J. (1996). Władza - Polityka – Indywidualność. w: A. JasińskaKania, J. Raciborski (red.), Naród, władza, społeczeństwo. Warszawa: Scholar.
64.
Sztompka, P. (2002). Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków: Znak.
65.
Tönnies, F. (1988). Wspólnota i stowarzyszenie. Warszawa: PWN.
66.
Udoidem, S. I. (1988). Authority and the Common Good in Social and Political Philosophy. Lanham-New York-London: University Press of America.
67.
Weber, M. (1975). Trzy czyste typy prawomocnego panowania. w: W. Derczyński, A. Jasińska-Kania, J. Szacki (red.), Elementy teorii socjologicznych. Warszawa: PWN.
68.
Węgrzecki, J. (2011). Wpływ, autorytet, dominacja. Teorie władzy i ich struktura. Warszawa: Wydawnictwo UKSW.
69.
Wiatr, J. J. (1980). Socjologia stosunków politycznych. Warszawa: PWN.
70.
Witkowski, L. (2009). Wyzwania autorytetu w praktyce społecznej i kulturze symbolicznej. Kraków: Impuls.
71.
Witkowski, L. (2011). Historie autorytetu wobec kultury i edukacji. Kraków:.
73.
Wróbel, Sz. (2002). Władza i rozum. Studia rozwojowe krytycznej teorii społecznej. Poznań: Wydawnictwo UAM.
74.
Zieleniewski, J. (1982). Organizacja zespołów ludzkich. Warszawa: PWN.
75.
Ziółkowski, J. (2007). Socjotechnika autorytetu politycznego. Warszawa: Oficyna ASPRA-JR.
76.
Ziółkowski, J. (2012). Autorytet polityczny. Geneza, ewolucja, symptomy kryzysu. Warszawa: Elipsa.
77.
Żywczok, A. (2006). Odmiany autorytetu pedagogicznego (autorytety i pseudoautorytety w wychowaniu człowieka). Kwartalnik Pedagogiczny 1.