BOOK CHAPTER (11-38)
KEYWORDS
ABSTRACT
Mass media representatives claim that the impact of mass media
on attitudes and conduct of a mass media on audience has not been
proved and cannot be separated from other factors provoking aggression, brutalization and vulgarization of social behaviour (in particular
among children and young people). By affecting the feelings of children in particular, mass media evoke strong emotional experiences,
resulting from watching not only sights of terror and cruelty shown
in films, but also other programmes containing content of high dramatic tension. In many television or video films the world is depicted
as a community of people with prevailing ruthlessness, cynicism and
the worship of wealth. It is very early that children get accustomed to
the sight of blood, torture, crime and seemingly neutral scenes, which
as a matter of fact very strongly affect their nervous system. Emotions
experienced by young viewers are often transformed into long lasting
states of general fatigue and irritation, causing discouragement and aggression.
Research conducted by Andrzej Bałandynowicz shows that violence in the mass media assumes increasingly brutal, treacherous and
perverted forms, which is also noticeable in new information carriers
(electronic multimedia, information portals, discussion forums). In
addition, there appear extremely subtle and difficult to notice mental
manipulations which break the ethical code of the audience. Elimination of these risks should first of all involve protecting juveniles against
harmful mass media content.
REFERENCES (17)
1.
1) Bałandynowicz A. (2006), Przemoc w środkach masowego przekazu. (Ekspertyza przygotowana dla Ministerstwa Edukacji Narodowej), PTHP, Warszawa.
2.
2) Beier L. O., (2006), „Rzeźnia w kinie”, Der Spiegel, 24 lipca 2006 r. za: Forum, 32/33.
3.
3) Binczycka-Anholcer (red.) (2003), Przemoc i agresja jako zjawisko społeczne, Warszawa.
4.
4) Borowik R. (2003), Agresja we współczesnej komunikacji, [w:] Binczycka – Anholcer M. (red.), Przemoc i agresja jako zjawisko społeczne, Warszawa.
5.
5) Dominiak T. (2006), Wojna mediów, Ozon, 15 marca.
6.
6) Czocholska P. (2004), Agresja i przemoc w multimediach elektronicznych, [w:] Kowalski D., Kwiatkowski M., Zduniak A. (red. nauk), Edukacja dla bezpieczeństwa, Lublin, Poznań.
7.
7) Gujska B.(2005), Media i ich wpływ na zdrowie psychiczne, „Zdrowie Psychiczne”, nr 1.
8.
8) Hołyst B.(2005), Psychologiczne i kryminalistyczne aspekty pedofilii, [w:] Przemoc i agresja jako problem zdrowia publicznego, Binczyska-Anholcer M. (red.), Warszawa.
9.
9) Pilch T. (1996), Agresja i nietolerancja wśród dzieci i młodzieży jako zjawisko społeczne, [w:] Frączek A., Pufal-Struzik I. (red.), Agresja dzieci i młodzieży, Perspektywa psychoedukacyjna, Kielce.
10.
10) Poznaniak W. (2003), Przemoc w grach elektronicznych, [w:] Binczycka-Anholcer M. (red.), Przemoc i agresja jako zjawisko społeczne, Warszawa.
11.
11) Sankowski R. (2006), Muzyka podszyta seksem, GW.
12.
12) Sarzała D. (2004), Agresja i przemoc w multimediach elektronicznych wyzwaniem dla edukacji, [w:] Kowalski D., Kwiatkowski M., Zduniak. A. (red. nauk.), Edukacja dla bezpieczeństwa, Lublin, Poznań.
13.
13) Schneider H. J.(1992), Zysk z przestępstwa. Środki masowego przekazu a zjawiska kryminalne, „Pediatrics 95”, Warszawa.
14.
14) Sobolewski T. (2006), Królowa wśród tabloidów, Gazeta Wyborcza.
15.
15) Szyszkowska M. (2005), Lewicowość XXI wieku, Warszawa.
16.
16) Wilber K. (1997), Krótka historia wszystkiego, Warszawa.
17.
17) Zoll A. (2002), Dobre media. http//www. Dobremedia.org.pl/ustawa. php, 9 stycznia.